Door nieuw onderzoek in het Lab voor Medische en Moleculaire Oncologie van professor Ilse Rooman aan de VUB werden klassieke en basale tumorcellen in kaart gebracht. Ellis Michiels ontwikkelde voor haar PhD studie een nieuwe detectiemethode om beide subtypes aan te kleuren in chirurgische weefselstalen. Zo kunnen de kankercellen van elk subtype gekwantificeerd worden, wat kan helpen bij het groeperen van patiënten met het oog op gepersonaliseerde behandeling.
Pancreaskanker is een agressieve tumor met lage overlevingskansen. Er zijn twee grote subtypes: ‘klassieke’ tumoren en ‘basale’ tumoren. Basale tumoren zijn over het algemeen agressiever en zijn meer geassocieerd met invasie en metastasering. Er wordt veel onderzoek gedaan om uit te zoeken of beide subtypes verschillend reageren op de meest gebruikte chemotherapieën in pancreaskanker wat zou betekenen dat de subtypes een gerichte behandeling moeten krijgen.
Ellis Michiels ontwikkelde voor haar PhD studie een nieuwe detectiemethode om beide subtypes aan te kleuren in chirurgische weefselstalen. Deze kleurtechniek, gebaseerd op meerdere RNA-sequenties, laat toe om een gedetailleerder beeld te krijgen van de kankerweefsels, en daaruit blijkt dat niet enkel verschillende patiënten een verschillend subtype hebben maar dat ook elke tumor opgebouwd is uit zowel klassieke als basale tumorcellen naast elkaar, én dat ze ook van identiteit kunnen wisselen.
Op maat
“Met eerdere minder verfijnde analyses leek het alsof patiënten tot één van de twee groepen behoren, maar de tumorweefsels blijken dus veel complexer te zijn als men de subtypes visualiseert. Dankzij de nieuwe techniek kunnen de kankercellen van elk subtype gekwantificeerd worden, wat kan helpen bij het groeperen van patiënten met het oog op gepersonaliseerde behandeling.” zegt Michiels.
Het principe van de detectietechniek laat ook toe om DNA-fouten (mutaties) in het weefsel te detecteren. “We konden zeer agressieve tumorcellen detecteren die de identiteit hadden aangenomen van het omringende weefsel en dus gemaskeerd waren. Ons onderzoek brengt de weefselcomplexiteit van pancreaskanker visueel in kaart en zou in de toekomst kunnen geïmplementeerd worden in de kliniek als leidraad voor gepersonaliseerde therapie.” besluit Michiels.
Michiels, E. et al. (2023), High-resolution and quantitative spatial analysis reveal intra-ductal phenotypic and functional diversification in pancreatic cancer. J. Pathol. http://doi.org/10.1002/path.
