De grootste ziekenfondsen nemen het voortouw in het verzet tegen de jongste besparingen van de regering Michel. Die zouden vooral de zieken en zwakkeren treffen. Maar ze nemen het ook niet dat hun administratiekosten aangepakt worden.

In Gazet van Antwerpen uit Paul Callewaert, topman van het socialistisch ziekenfonds, forse kritiek op de reeks besparingen die de regering wil doorvoeren in de gezondheidszorg. “Je riskeert dat zieken een tijdlang zonder inkomen vallen”, luidt het.

Callewaert liet het effect van een van de maatregelen in detail berekenen. De nieuwe berekening van de ziekte-uitkering zou patiënten zowat 500 euro per jaar kosten, geen evidentie voor de laagste inkomens. Hoezo? Wie ziek wordt, valt nu na een maand terug op een uitkering die 60% bedraagt van het loon. Tot nu toe werd die 60% berekend op het loon van de laatste maand. De nieuwe berekening zal evenwel gebaseerd zijn op het gemiddelde inkomen over de laatste twaalf maanden. Doorgaans valt die berekening ongunstiger uit, onder meer omdat dan een indexaanpassing wegvalt of een anciënniteitstoeslag. "We hebben becijferd dat dit neerkomt op een uitkering die 20 tot 45 euro per maand lager ligt voor iemand die 2.600 euro bruto verdient. Per jaar is dat 240 tot 540 euro", aldus Callewaert in Gazet van Antwerpen. Daarnaast vindt hij het nieuwe systeem ook ingewikkelder en dat is uiteraard bizar voor een regering die van structurele administratieve vereenvoudigingen haar stokpaardje maakt.

Luc Van Gorp, voorzitter van het christelijk ziekenfonds, protesteerde in De Standaard tegen de bijkomende besparingen die de regering plant in de administratiekosten van de ziekenfondsen. Het zou op termijn gaan om 10% van hun werkingsbudget (100 miljoen op een totaal van iets meer dan een miljard). Terwijl de ziekenfondsen net heel goedkoop werken op administratief vlak. Dat wordt tegengesproken door De Tijd vandaag. Het blad verwijst naar OESO-cijfers uit 2011. In ons land zouden die toen voor de hele gezondheidszorg op 5,2% gelegen hebben. Enkel Frankrijk (7%) en Duitsland (5,5%) deden slechter, Nederland (4,2%) en de Scandinavische landen (1,2 tot 1,8%) presteerden heel wat beter. 

Xavier Brenez van de Onafhankelijke ziekenfondsen acht de voorziene besparingen van 50 miljoen volgend jaar alvast 'niet realistisch'. Er wordt gevreesd dat dit enkel kan door banen te doen sneuvelen.

De Block zelf ziet geen graten in de stevige besparingen. Ze past deze ingreep blijkbaar in een herpositionering in van de rol van de ziekenfondsen. Die moet worden geconcretiseerd in het najaar. "We moeten bekijken hoe de dienstverlening (van de ziekenfondsen) kan evolueren of hoe hun rol in het beheer van de ziekte- en invaliditeitsverzekering kan worden gemoderniseerd." Diezelfde ziekenfondsen zijn zelf trouwens ook naarstig op zoek naar hun nieuwe rol, zie het opiniestuk in De Specialist eind juni: "Van zieken- naar gezondheidsfondsen?" Hun ene flank (verdedigng van de patiënt) wordt meer en meer bezet door patiëntenorganisaties; hun andere flank (preventie) komt dan weer in aanvaring met het terrein van de eerste lijn. 

Maar de ziekenfondsen zien in de besparingsmaatregel ook een verborgen agenda: op termijn de terugbetalingen in de ziekteverzekering doorschuiven naar de overheid of naar de privé.

P.S.