In de Kamer voelde Vincent Van Quickenborne (Open VLD) minister Frank Vandenbroucke van Sociale Zaken, Volksgezondheid, Armoedebestrijding (Vooruit) aan de tand over de responsabilisering van de ziekenfondsen. Daarbij moeten we de responsabilisering door te werken op administratiekosten onderscheiden van responsabilisering door de re-integratie van arbeidsongeschikten, antwoordde de minister.

Uit de vraag van Vincent Van Quickenborne kon men enig ongeloof afleiden uit de gepresenteerde cijfers en de doelstellingen van Vandenbroucke: “U wilt dit jaar 37,5 miljoen euro halen uit de responsabilisering van de ziekenfondsen. In 2023 bracht die responsabilisering 1,2 miljoen euro op. De stijging die u beoogt, is dus behoorlijk ambitieus. Op welke manier denkt u die doelstelling te behalen?”

“Tegen 2029 moet de responsabilisering zelfs 250 miljoen euro opbrengen. Hoe wil de regering dat doen zonder de werking van de ziekenfondsen op de helling te zetten? Hoeveel bedroeg de totale dotatie van de ziekenfondsen in 2024? Wordt voor de responsabilisering gewerkt met de variabele of ook met de vaste vergoeding?”

Misverstand

Frank Vandenbroucke antwoordde dat er blijkbaar sprake was van een ‘misverstand’. De beoogde opbrengsten in de voorgestelde meerjarenbegroting -verwachte opbrengsten responsabilisering ziekenfondsen- moeten voortvloeien uit een daling van de uitkeringen en een stijging van de bijdragen door re-integratie van arbeidsongeschikten. Dat staat los van de administratiekosten van de ziekenfondsen”, duidde hij.

Re-integratie

Het doel voor 2025 is wat dat betreft inderdaad ambitieus: 37,5 miljoen euro, oplopend tot 250 miljoen euro tegen 2029. “De exacte sancties voor ziekenfondsen die onvoldoende inspanningen leveren, zijn nog niet becijferd, moest Vandenbroucke toegeven. “Wie zijn werk perfect doet, krijgt met het VARAK-systeem 100%. Ik wil de criteria strenger maken en meer toespitsen op de resultaten. We hebben daarop nog geen voorafname gedaan in de tabellen”, verduidelijkte hij. Wel gaf de minister toe dat,  om dit jaar nog het beoogde resultaat te halen, hij haast moest maken met zijn concrete voorstel.

Hij schetste nog eens de context: “Dit beleid maakt deel uit van een bredere aanpak, waarin ook werkgevers een financiële bijdrage leveren bij onvoldoende re-integratie.” Voor de werkgevers is voorzien dat ze 61 miljoen moeten bijdragen voor dit jaar en 122 miljoen voor de komende jaren.

Voor artsen is het relevant om te weten dat deze maatregelen kunnen leiden tot een grotere druk op medische beoordelingen en re-integratietrajecten, met mogelijk strengere criteria voor arbeidsongeschiktheid en hervatting van werk.