In de Duitse Bondsdag hebben twee wetsvoorstellen over hulp bij zelfdoding geen meerderheid behaald. De indieners van de voorstellen wilden hulp bij zelfdoding reguleren en beperken, maar daar is dus geen draagvlak voor.
Groter plaatje is een uitspraak van het Grondwettelijk Hof in Duitsland begin 2020. Dat oordeelde toen dat een verbod op hulp bij zelfdoding indruiste tegen het recht van het individu om over hun eigen leven te beschikken. De rechters vonden ook dat het recht van een burger om zijn leven te beëindigen, de vrijheid behelst om daarbij de vrijwillige hulp in te roepen van derde partijen.
Dat zette de deur open om een en ander aan regelgeving te onderwerpen, zoals de verplichting om advies in te winnen en een wachtperiode in te bouwen, wat leidde tot de twee wetsvoorstellen. Het eerste voorstel wilde hulp bij zelfdoding in beginsel strafbaar stellen, met uitzonderingen onder bepaalde omstandigheden. Het tweede voorstel voorzag een regulering buiten de strafwet en wilde huisartsen betrekken. Zij zouden volwassenen onder strenge voorwaarden geneesmiddelen kunnen voorschrijven om het leven te beëindigen.
Een meerderheid in de Bondsdag voelde er echter niets voor om hulp bij zelfdoding aan strenge regels te onderwerpen.
