Het Verzekeringscomité keurde het urgentietarief bevallingen goed, dat eerder al was afgesproken in de medicomut. Wel drong regeringscommissaris Bert Winnen er sterk op aan dat er in ruil ook een positief effect komt op het te hoge percentage keizersneden.

Dat leidt tot twee bedenkingen van de artsenbank. Jacques de Toeuf (Bvas) verwees naar de patiëntenrechten: patiënten eisen nu eenmaal soms een keizersnede om allerlei redenen die er niet altijd toe doen: een ‘brezilienneke’ zoals dat al eens luchtig genoemd wordt, naar de nogal kwistige manier waarop Brazilië met deze percentages omspringt. Dat ondanks de soms verregaande gevolgen.

Maar in weerwil van die patiëntendruk moet het percentage dus naar beneden. Dan is eerst wel een degelijke landelijke ziekenhuisregistratie vereist van keizersneden, op te starten door het Riziv. Komt nog bij dat elk ziekenhuis op dat vlak een andere reputatie of stijl heeft. Hoe kun je dan het gemiddelde naar beneden halen, werd opgeworpen. Ziekenhuizen die hier een afwijkende cultuur hebben, zal men daarop moeten aanspreken. Tja.

Nog een kanttekening daarbij: telt het zo geroemde ‘only once’-principe (vermijden van dubbele registratie en administratie) dat De Block zo huldigt, hier niet mee? Vlaanderen kent deze registratie immers al tientallen jaren via het Studiecentrum voor Perinatale Epidemiologie.