Het hoerataaltje bij de openstelling van nieuwe forensische psychiatrische gevangenissen – met douche, internet… voor iedere gevangene – deed dr. Dockx in de pen kruipen. De werkelijkheid ziet er voor heel wat geïnterneerden in onze gevangenissen immers nog heel anders uit. Dr. Dockx nodigt minister Geens uit om eens af te dalen naar de leefwereld van die gevangenen.

Naar aanleiding van de uitreiking van de Prijs voor Mensenrechten op 14 december werpt dr. Jan Dockx de nieuwe minister van Justitie enkele pertinente vragen voor de voeten. Hij verwijst daarbij expliciet naar het symposium van de Academie voor Geneeskunde en het Vlaams Geneeskundigenverbond van 27 september ll (zie ook De Specialist 14-14).

De besluiten over de ontluisterende toestand van geïnterneerden in onze gevangenissen waren schokkend. Dokter Dockx kaartte die al eerder aan en doet dat opnieuw bij de organisatoren voor de prijs voor Mensenrechten. Hij is uitgenodigd op de uitreiking van die prijs op 14 december, maar ziet het nut van zijn aanwezigheid niet in als de uitreiking niet gepaard gaat met een debat met de minister. Zijn boodschap aan minister Geens: “De minister heeft nog een maand om zijn beleid bij te sturen, vooraleer de prijs voor mensenrechten wordt uitgereikt. Ik nodig u uit op een gevangenisverblijf.” Mocht de minister op die uitnodiging ingaan, dan heeft hij enkele tips in petto…

Vragen van dr. Dockx aan minister Geens

De twee nieuwe forensische psychiatrische centra (FPC) zullen alleen maar de meest handelbare risicoloze geïnterneerden opvangen.  500 zwaarpsychotische geïnterneerden die opgesloten zijn, blijven dus onbehandeld. Hoe wordt dat opgelost?

Kan de minister garanderen dat de twee FPC niet dichtslibben tot ordinaire gevangenissen door gebrek aan voldoende psychiatrische verpleegkundigen?

Tips van dr. Dockx voor minister Geens

Tips van dr. Dockx aan de minister bij een eventueel gevangenisverblijf via de Liga voor de Mensenrechten:

Dr. Dockx nodigt de minister uit om samen 24u op cel te gaan in de gevangenis van Antwerpen die dateert uit 1855. Hij heeft de keuze: met negen op cel met 1 toilet of met drie (2 op 3 meter). “Ik neem genoegen met de matras op de grond. In de namiddag zullen we 1 uur gelucht worden. Bereid hem erop voor dat onze celgenoten voor de helft anderstalig zijn en voor hetzelfde percentage lijden aan psychische problemen. Evenwel moet hij zijn gsm achterlaten in een locker.”

“Ik hoop hiermee dat het duidelijk zal worden dat een douche in elke cel onmogelijk is. Zijn voorganger suggereerde zelfs internet en telefoon in elke cel, terwijl er nog geen plaats is voor een tafel en stoel zoals voorzien in de Basiswetgeving.”

“Als we geluk hebben kunnen we samen gaan douchen en onze ervaringen uitwisselen. Ik hoop dat zijn immuunstelsel uitstekend is, want de Aspergillus niger heeft er een vaste verblijfplaats. Voorzie hem ook van oogbeschermers tijdens de nacht, zodat de afbladerde verf zijn ministeriële functies in de komende weken niet zal hypothekeren.”

“Een onderbroek is niet nodig. Bij wet zal hij er een kunnen opvragen. Ik zal hem haarfijn uitleggen dat Antwerpen een doorgangsgevangenis is waarbij 70% nog een vonnis moet krijgen en tot nader order onschuldig is.”

“Ik verheug mij op een aangenaam verblijf met hem en als hij cannabis gebruikt, raad ik hem aan deze ook in de locker achter te laten. Drugshonden ruiken vervaarlijk aan het kruis van uw broek.”

“De huisregel is dat de laatste de elektronisch vergrendelde deur moet sluiten. Wacht op het signaal voor je de deurklink overhaalt. Bij positief antwoord laat ik de minister de code weten van de parking naast de gevangenis.”

“Ten slotte kan deze indringende ervaring van groot belang zijn voor zijn toekomstig beleid. Na onze vrijlating nodig ik hem uit in een van de betere restaurants om de ontberingen te verwerken.”