Een regelmatige controle van de capillaire glykemie (CGC) verlaagt niet alleen de HbA1c-waarden en de frequentie van hypoglykemie, maar de resultaten vormen ook substitutie-indicatoren voor de micro- en macrovasculaire complicaties van de diabetes. Er was echter tot nu toe geen enkele studie bij patiënten met T2D uitgevoerd waarin de impact van CGC werd vergeleken met die van continue glucosemonitoring met intermitterende aflezing (CGMIL) op het vlak van de HbA1c-waarden en ziekenhuisopnamen voor diabetescomplicaties na de start van de glucosemonitoring. Een team van onderzoekers heeft die vergelijking uitgevoerd bij Zweedse patiënten met insuline-afhankelijke type 2-diabetes.
De SGLT2-remmer empagliflozine zou het risico op diabetische retinopathie (DRP) kunnen verlagen, doordat het voorkomt dat in retinale haarvaten pericyten verloren gaan en de plaatselijke vascularisatie daardoor intact blijft. Maar die hypothese is op dit moment nog niet goed onderbouwd: er zijn slechts een paar studies uitgevoerd, in Zuid-Korea en Taiwan, die het verband tussen empaglifozine en DRP correct onderzochten.
Onze westerse diëten werken de ontwikkeling van stofwisselingsstoornissen zoals diabetes type 2 in de hand. En daar zou de consumptie van rood vlees voor iets tussen zitten...
Een gerandomiseerde klinische studie over het effect van intermittent fasting (5:2) bij diabetespatiënten, EARLY-studie.
Er rijzen altijd wat twijfels rond het belang van nationale meerjarenplannen. Degelijk uitgevoerde wetenschappelijke studies door experten zonder belangenconflicten zijn dus zeker geen slecht idee. Dat dacht ook de NHS voor zijn plan in de strijd tegen diabetes.
Vasten zet reacties in gang die de weerstand tegen stress kunnen verhogen, de ontsteking kunnen verminderen en het metabolisme kunnen verbeteren. Veel patiënten slagen er echter niet in een sterke calorierestrictie gedurende lange tijd vol te houden. Bovendien vermindert dan het energieverbruik. Dat alles bemoeilijkt het handhaven van het gewicht op lange termijn.
Bij type 1-diabetes is het bewezen dat een insulinetherapie met een geslotenlussysteem beter is dan andere behandelingen, waaronder een combinatie van een insulinepomp en een glucosesensor: de tijd dat de glykemie binnen de streefwaarden (70-180mg/dl) ligt, is lager, de glykemie schommelt minder en er is minder risico op hypoglykemie.
In Diabetes Care is recent een studie gepubliceerd die heeft onderzocht of de duur van de type 2-diabetes invloed heeft op het effect van de SGLT2-remmer canagliflozine op de cardiovasculaire en renale prognose van de patiënten. Het betreft een meta-analyse van de studies CANVAS en CREDENCE bij type 2-diabetespatiënten met een hoog risico op hart- en vaataandoeningen en/of chronisch nierlijden die werden behandeld met canagliflozine of een placebo.
Type 2-diabetes en acute nierschade (1) zijn bekende risicofactoren voor chronische nierinsufficiëntie. Onlangs is vastgesteld dat acute nierschade een overgangsstadium kan zijn tussen acute en chronische nierinsufficiëntie (7 tot 90 dagen na de episode van acute nierinsufficiëntie). Veel type 2-diabetespatiënten vertonen tekenen van acute nierschade nog voor ze een acute nierinsufficiëntie ontwikkelen. De combinatie van beide zou dus belangrijk kunnen zijn bij de evolutie naar chronische nierinsufficiëntie.
De British Heart Foundation, de Medical Research Council, het National Institute for Health and Care Research en Health Data Research UK financierden een onderzoek om na te gaan wat de impact is van diabetes type 2 (DT2), een steeds toenemende ziekte, op de levensduur. Mensen met DT2 zouden gemiddeld 3,5 jaar minder lang leven.
… zonder geneesmiddelen? Een Chinese studie, gepubliceerd in The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, toont aan dat proefpersonen met diabetes type 2 die op een intermittent fasting-dieet worden gezet, van hun ziekte kunnen worden verlost.
In Australië vertoont niet minder dan twee derde van de volwassenen overgewicht of obesitas, waardoor ze insulineresistentie, decompensatie van de β-cellen en dus type 2-diabetes dreigen te ontwikkelen. Het wordt alsmaar duidelijker dat vermagering een remissie van type 2-diabetes kan bewerkstelligen. Een Australische groep heeft daarom een studie van 12 maanden uitgevoerd bij volwassenen bij wie vrij recent een diagnose van type 2-diabetes was gesteld, om het effect van tijdelijke volledige vervanging van normaal voedsel door hypocalorische maaltijdvervangers te evalueren.
Meerdere grote klinische studies hebben niet kunnen aantonen dat een intensieve glykemiecontrole gebaseerd op het HbA1c-gehalte de incidentie van hart- en vaataandoeningen bij type 2-diabetespatiënten verlaagt. Dat komt waarschijnlijk doordat het HbA1c-gehalte geen informatie geeft over alle afwijkingen van de glykemie (bv. de variabiliteit van de glykemie en de hypoglykemie), die evenwel belangrijk kunnen zijn bij de pathogenese van hart- en vaataandoeningen.
In een review van meta-analyses werd nagegaan in hoeverre minder suikerinname daadwerkelijk een invloed heeft op onze gezondheid. Hier moeten we wijzen op enkele potentiële biassen in de studies over suikerconsumptie en de effecten daarvan op de gezondheid.
Het lijkt erop dat een beperkte inname van koolhydraten bij het ontbijt alleen maar voordelen heeft voor patiënten met diabetes type 2. Een ongezoet ontbijt zou namelijk niet alleen de bloedsuikerspiegel verlagen, maar er ook voor zorgen dat de waarden minder schommelen in de loop van de dag. Bovendien zouden de voedingsgewoonten een positief kunnen effect hebben gedurende de hele dag.
De snelheid van achteruitgang van de nierfunctie gemeten aan de geraamde glomerulusfiltratiesnelheid (eGFR) en het risico op evolutie naar een gevorderd nierlijden bij patiënten met type 2-diabetes zijn zeer uiteenlopend. Daarom is het belangrijk om tijdig patiënten op te sporen die een hoog risico lopen.
De PIONEER 6-studie toont aan dat semaglutide per os veilig is bij patiënten met type 2-diabetes en een hoog cardiovasculair risico: semaglutide verlaagde de incidentie van ernstige cardiovasculaire accidenten (MACE) met 21% (niet-significant verschil).
Dapagliflozine, een SGLT2-remmer, voorkomt het optreden van nierlijden en gaat de evolutie ervan tegen bij patiënten met type 2-diabetes. Dat tonen nieuwe gegevens van de DECLARE-TIMI 58-studie, die op het ADA-congres werden gepresenteerd.
In de gerandomiseerde REWIND-studie verminderde dulaglutide, een GLP-1-analoog, het risico op cardiovasculaire accidenten en het renale risico significant bij patiënten met type 2-diabetes. De meeste patiënten vertoonden bij inclusie in de studie geen cardiovasculair probleem. De resultaten van de studie werden gepresenteerd op het ADA-congres in San Francisco en online gepubliceerd in The Lancet.
De voordelen van een intensieve hypoglykemiërende behandeling bij patiënten met diabetes type 2 blijven behouden na stopzetting van de behandeling – maar enkel zolang de glycohemoglobineconcentraties laag blijven. Dat blijkt uit de follow-up op lange termijn van de Veterans Affairs Diabetes Trial (VADT) die verschenen is in de New England Journal of Medicine.
Volgens een studie die gepresenteerd werd op het International Society of Nephrology en die gepubliceerd werd in de New England Journal of Medicine verlaagt de SGLT2-remmer canagliflozine het risico op renale en cardiovasculaire complicaties bij patiënten met type 2-diabetes en albuminurie.
Lorcaserine is een middel dat het hongergevoel onderdrukt, en waarvan de cardiovasculaire veiligheid is aangetoond in het programma CAMELLIA-TIMI 61. De gegevens die op het EASD-congres gepresenteerd werden, wijzen erop dat het ook een positief effect heeft bij patiënten met prediabetes en diabetes.
De Endocrine Society, voor deze gelegenheid in samenwerking met de European Society of Endocrinology, The Gerontological Society of America en The Obesity Society, publiceerde zopas haar aanbevelingen wat betreft het screenen en het behandelen van diabetes bij personen vanaf 65 jaar. Het document is 55 pagina’s lang en kan gratis gedownload worden.
Wat te verwachten van een maagderivatie met Roux-‘en Y’-anastomose bij zwaarlijvige type 2-diabetespatiënten? Veel, blijkbaar …
De groep van deze sterk kwetsbare oudere patiënten met diabetes en chronisch nierlijden is aan het toenemen. De behandeling hiervan is vaak complex en specifieke evidence-basedrichtlijnen ontbreken.
Een Mexicaanse studie op ratten die verscheen in Experimental Physiology toonde aan dat de ratten die eten kregen aan het begin van hun rustperiode een hogere triglyceridenconcentratie in het bloed hadden dan de ratten die eten kregen tijdens de normale activiteitsperiode. Als de hersenzone die de biologische klok regelt echter wordt geremd, treedt dat verschil niet op …
‘Diabetes on the Run’ is een project voor intensieve telemonitoring van diabetes type 2-patiënten via geconnecteerde devices/wearables en een app, Healthlook, met daaraan gekoppeld gepersonaliseerde telecoaching door gespecialiseerde diabeteseducatoren en zelfmanagement door de patiënt.
Kinderen met diabetes type 1 moeten elke ochtend plannen wat ze die dag zullen eten en moeten op basis daarvan de hoeveelheid insuline berekenen die ze nodig hebben om hun bloedsuikerspiegel in evenwicht te houden. Voortaan kunnen de jonge patiëntjes daarvoor rekenen op een verrassende nieuwkomer wanneer ze bij de dokter langsgaan: Nao, de robot.
De partner van type 2-diabetespatiënten betrekken bij de behandeling, zou de glykemie en andere parameters verbeteren.
Een Amerikaanse groep heeft het risico op ontwikkeling van type 2‑diabetes geëvalueerd naargelang van de consumptie van huisbereide maaltijden (HBM). Ze is daartoe uitgegaan van twee prospectieve studies, namelijk de Nurses' Health Study en de Health Professionals Follow-up Study, waarin de frequentie van HBM ‘s middags en ‘s avonds werd geregistreerd vanaf 1986.
Algemeen wordt aangenomen dat lichaamsbeweging de inspanningstolerantie verbetert via gunstige effecten op het hart en de longen. Dat blijkt echter maar een stukje van de waarheid te zijn.
Drie SNP’s (single nucleotide polymorphisms) van het VEGFC-gen correleren significant met het optreden van diabetische retinopathie.
Een systematisch literatuuroverzicht aangevuld met een meta-analyse toont aan dat insuline niet de enige oorzaak is.
Insulineresistentie kan een beschermende werking hebben bij zwaarlijvige mensen met een normale nuchtere glykemie.
… en ik zal je zeggen hoeveel kans je loopt op diabetes en coronairlijden.
De gezondheidsautoriteiten hebben goedkeuring verleend voor de terugbetaling van Boehringer Ingelheims empagliflozine, bij gebruik naast dieet en lichaamsbeweging bij volwassenen met diabetes type 2...
[1. Dienst Endocrinologie, UZ Leuven. 2. Dienst Gynaecologie & verloskunde, UZ Leuven] Zwangerschapsdiabetes is een frequente verwikkeling tijdens de zwangerschap. Hoewel het glucosemetabolisme vaak normaliseert kort na de bevalling, blijven deze vrouwen een sterk verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van glucose-intolerantie en diabetes na de bevalling. Onderzoek van een recente cohort met zwangerschapsdiabetes in UZ Leuven, toont aan dat 44% van alle vrouwen glucose-intolerantie of diabetes ontwikkelt in de eerste 6 maanden na de bevalling. De belangrijkste risicofactoren in onze populatie voor het ontwikkelen van glucose-intolerantie kort na de bevalling zijn een hogere BMI, hogere glucosewaarden op de OGTT in de zwangerschap, een vroegere diagnose van zwangerschapsdiabetes en nood aan intensieve insulinetherapie tijdens de zwangerschap. Eén vijfde van alle vrouwen kwam echter niet opdagen voor de geplande OGTT postpartum. Bovendien hadden deze vrouwen een hoger risicoprofiel in vergelijking met vrouwen die wel een OGTT kregen postpartum. Bijkomende strategieën zijn dan ook nodig om een betere follow-up te verzekeren. Published ahead of print.
De Specialist 233
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...
