Een 37-jarige man uit West-Vlaanderen stapt naar de rechtbank om een DNA-test te eisen van de Torhoutse gynaecoloog die met zijn eigen zaad kunstmatige inseminaties uitvoerde in de jaren 1980. "Ik ben niet uit op een erfenis, maar heb het recht om te weten waar ik vandaan kom", zegt de man.

De bal ging aan het rollen nadat het VRT-programma Terzake uitpakte met een reportage over de intussen gepensioneerde gynaecoloog Geert V. Hij zou zijn patiënten inseminatie beloofd hebben met sperma van donoren, maar gebruikte in werkelijkheid zijn eigen zaad. Een man kwam tot de vaststelling dat hij mogelijk een biologisch kind van de behandelende gynaecoloog is. Hij eist nu via de rechtbank een DNA-test van de arts. "Ik wil weten waar ik echt vandaan kom en of de arts wel degelijk zijn eigen sperma gebruikte toen ik verwekt ben," zegt de man. "Dit gaat over mij en mijn afkomst. Een vraag die tot op heden niet beantwoord werd. Vandaar dat ik deze burgerlijke procedure start. Ik heb het recht om dit te weten."

De man benadrukt dat hij niet uit is op een eventuele erfenis. "Het gaat alleen om de vaststelling van mijn afkomst." 

Er werd volgens de man meermaals geprobeerd om contact op te nemen met Geert V. en hem gevraagd om op vrijwillige basis een DNA-test af te leggen, maar daar werd geen gevolg aan gegeven. Verschillende verre en dichte familieleden van de arts stonden wel een DNA-staal af en daaruit bleek dat er een nauwe verwantschap is. Volgens de advocaat is zijn cliënt niet de enige. "De teller staat voorlopig op vier vermoedelijke kinderen die buiten de wil van de wensouders met zaad van de arts werden verwekt en dat is waarschijnlijk het topje van de ijsberg", klinkt het. 

Niet anoniem

Volgens de raadsman van de West-Vlaming kan de gynaecoloog geen beroep doen op anonimiteit omdat de arts niet als donor kan worden beschouwd. "Ten eerste was er in die tijd dat mijn client verwerkt werd, geen wettelijk verankerde anonimiteit ten aanzien van donoren", zegt advocaat Joris Beernaert. "Die werd pas in 2007 ingevoerd. Anonimiteit van spermadonoren berust ook op wederkerigheid. Een donor hoort niet te weten bij welke wensouders zijn sperma is gebruikt." Bovendien meent de advocaat dat de wettelijke anonimiteit achterhaald is omdat veel donorkinderen hun verwekker toch op het spoor komen via DNA-testen in commerciële databanken. 

Eerder dit jaar liet het parket van West-Vlaanderen weten dat de zaak werd onderzocht, maar dat de feiten verjaard waren en de gynaecoloog dus niet voor de rechter moet verschijnen. De advocaat wil dat beleidsmakers zogenoemde fertiliteitsfraude opnemen in het strafrecht. In een persbericht maakt hij gewag van fertiliteitsfraude. De advocaat verwijst ook naar de zaak van Delphine Boël tegen koning Albert II, waar ook een DNA-test werd geëist. "Identiteitsvorming is niet alleen 'nurture', maar ook 'nature'", zegt Beernaert. "Velen van ons sympathiseerden met Delphine Boël en haar identiteitsqueeste."