Ontevredenheid en burn-outsymptomen zijn tussen 2020 en 2022 aanzienlijk toegenomen onder spoedartsen in Canada: Bijna driekwart van de respondenten heeft last van emotionele uitputting of depersonalisatie. Zelftwijfel, buitensporige eisen, gewetensconflicten, slechte werkomstandigheden, conflicten met familie - de meerderheid van de respondenten worstelt met hun baan, velen denken erover om van carrière te veranderen, wat het probleem verergert: "We zijn zo onderbezet dat onze diensten langer zijn geworden."

Toen de lockdownmaatregelen in Canada in de loop van 2022 werden teruggeschroefd, was er een ware stormloop op de spoedafdelingen. Het gezondheidszorgsysteem, dat al op scherp stond, leek gedeeltelijk in te storten: Vele patiënten moesten het doen met behandeling op brancards in de gang van het ziekenhuis, het aantal agressieve patiënten nam voortdurend toe. "Het is onaanvaardbaar dat het de eerstelijnsmedewerkers treft die onze bevolking sinds de pandemie van dienst zijn en nu de dupe worden van de frustraties over ons kapotte gezondheidszorgsysteem", luidt een reactie.

Een team onder leiding van dr. De Wit ondervroeg in totaal 615 artsen die werkten in de spoeddiensten aan het begin van de pandemie in april 2020, gevolgd door een vervolgonderzoek in november 2020 en september 2022. Voor het onderzoek gebruikten de artsen de Maslach Burnout Inventory met 22 vragen of stellingen over individuele burnoutcomponenten zoals emotionele uitputting, depersonalisatie en persoonlijk functioneren. Er werd hen ook expliciet gevraagd hoe de situatie was veranderd in de afgelopen twee jaar.

Het primaire eindpunt was de frequentie van emotionele uitputting en depersonalisatie. Uitgesproken emotionele uitputting werd verondersteld bij 27 van de 54 mogelijke punten, depersonalisatie bij 10 van de 30 punten.

Van de 615 mensen uit het oorspronkelijke cohort namen er ongeveer 380 (62%) deel aan het vervolgonderzoek in het najaar van 2022. Zij waren gemiddeld 42 jaar oud, 51% was vrouw, meer dan 90% woonde samen met een partner en twee derde had thuis kinderen.

Emotionele uitputting, depersonalisatie

In totaal voldeed 59% aan het criterium voor emotionele uitputting, 64% voor depersonalisatie en 74% vertoonde ten minste één van de twee burn-outsymptomen. Vrouwen hadden significant vaker last van emotionele uitputting dan mannen, en jongere artsen hadden vaker last van depersonalisatie dan oudere artsen.

In 2020 was de gemiddelde score voor emotionele uitputting 24 punten, twee jaar later bleek dat opgeklommen tot 30 punten. De totaalscore voor depersonalisatie steeg binnen twee jaar van gemiddeld ongeveer 11 naar 13 punten.

Sociale desinteresse

De vrije antwoorden werden gedomineerd door onderwerpen als een gebroken gezondheidszorgsysteem, sociale desinteresse, professionele uitdagingen, overmatige stress en de wens om de spoedeisende geneeskunde te verlaten. Tekortkomingen in de gezondheidszorg werden echter het vaakst genoemd:

Deelnemers merkten hoe de normen in de gezondheidszorg achteruitgingen, voelden een extra last om de tekortkomingen in het systeem te compenseren en maakten zich zorgen over de toekomst van de gezondheidszorg: "We hebben op dit moment niet genoeg gezondheidswerkers in Canada om voor de vergrijzende bevolking te zorgen en er lijken geen proactieve maatregelen te zijn om dit probleem of de ineenstorting van het systeem aan te pakken. Het is moreel schrijnend om te zien hoe oudere patiënten gedumpt worden op de spoedeisende hulp en wegkwijnen in onze gangen. We slapen achter het stuur en stevenen af op een crash," luidde een commentaar.