Een interessant webinar van Gibbis staat gepland op 25 juni aanstaande. Bij die gelegenheid maakt de vereniging ook een position paper bekend over innovatie. Dieter Goemaere, directeur algemene ziekenhuizen van de Brusselse koepelorganisatie van privéziekenhuizen, licht een tipje van de sluier op.
“Technologie moet dienen om drie zaken te verbeteren”, steekt Dieter Goemaere van wal: “ondersteuning van zorgcontinuïteit, de PREM’s en zorgprofessionals. We stellen evenwel vast dat de ziekenhuizen die innovatiemogelijkheden momenteel maar beperkt oppikken."
"Nochtans zijn er enorme mogelijkheden: denk bijvoorbeeld aan telemonitoring, telegeneeskunde en een eenvormig EPD. En vooral: de patiënt verwacht ook de inzet van die technologie. De patiënt zal dan ook de trekker zijn. Dit alles past in het concept ‘doelmatige zorg’ dat de overheid promoot.”
"Toch zitten we meestal nog maar in ‘Innovatiebubbels’, het meer gestructureerde Abrumet buiten beschouwing gelaten. Terwijl er zich flink wat opportuniteiten aandienen: Europa pompt via EU4health 5,3 miljard in gezondheidszorg en innovatie. Een reusachtig programma dat groter is dan de som van alle voorgaande EU4health-programma’s. Er wordt ook gewerkt aan Europese standaarden en de veilige werking met big data. Het spoort met de vaststelling dat ook patiënten mobieler worden. Ze trekken zich nog weinig aan van landsgrenzen.”
Innovatie moet de efficiëntie vergroten, maar kan dat niet alleen. Hoe staat het met de Brusselse netwerken die ook een hefboom kunnen zijn voor meer efficiëntie?
“De eerste erkenningsaanvraag voor een netwerk is ingediend bij de GGC: het netwerk H.uni (Saint-Luc, Europaziekenhuizen, Sint-Jan en St-Pierre Ottignies). Het UZ Brussel koos inmiddels voor een erkenning van de Vlaamse Gemeenschap.”
“Blijven nog Chirec, de Irisziekenhuizen en Erasmus die toch ook goed op weg zijn in hun dossier maar het grote vraagteken is of dat uitmondt in één dan wel twee netwerken. Momenteel zoeken Erasmus en Bordet trouwens toenadering, nog een factor om mee rekening te houden. Een complexe puzzel, alle stukjes moeten op de juiste plaats vallen.”
Jullie hielden enige tijd geleden ook een pleidooi voor de 1,5de lijn tussen eerste lijn en ziekenhuizen. Hoe staat het daarmee?
“Er startten op federaal vlak enkele proefprojecten op rond thuishospitalisatie en de vermindering van de ligduur op de materniteiten, een toonbeeld van samenwerking die ook afhangt van lokale invulling. De Brusselse regering nam dat op in haar regeerakkoord als denkspoor voor samenwerking. Voor WZC’s in Brussel zullen binnenkort enkele pilootprojecten in die zin beginnen te proefdraaien.
Of dat niet leidt tot meer kosten? Dieter Goemaere pareert met de vaststelling dat het hier gaat om value based healthcare die ook meer kwaliteit biedt.
“Ik hoorde hierover onlangs een Spaans voorbeeld dat uitwees dat de patiënt bij zijn chemotherapie thuis vier uur tijd per week wint, de gezondheidswerker in het ziekenhuis 17 minuten per week. Iets beperkter, akkoord, maar het patiëntencomfort is veel groter. Een ziekenhuis is per definitie gebouwd om een patiënt efficiënt ten laste te nemen. Maar er is meer dan efficiëntie en het ziekenhuis mag geen hotel worden voor kleinere problemen. Alleszins vergt deze nieuwe aanpak meer uitwisseling van medische gegevens.”
In deze nieuwe structuren zullen specialisten zich meer moeten verplaatsen. Zullen ze dan niet minder efficiënt worden en minder tijd hebben voor hun kerntaken?
“België scoort internationaal hoog qua toegankelijkheid. Er zit inderdaad een uitdaging in, maar alles hangt af van het zorgtype: time to brain, time to muscle: die zorg moet dicht bij de patiënt georganiseerd worden om kwaliteit te waarborgen. Voor andere complexe gespecialiseerde pathologie heb je meer volume nodig."
"De grote open vraag blijft dan: wat doen we met de rest? Het ziekenhuis met de minste bevallingen in Brussel heeft er meer dan 1.000 per jaar… moet de patiënt zich verplaatsen of de arts? Dat is nu nog volop in discussie.”
Mogen artsen mee beslissen volgens u in dat innovatiedebat?
“We staan er samen voor. Het gaat zowel om medische als managementbeslissingen. Het komt erop aan om de neuzen in dezelfde richting te zetten. En dat de randvoorwaarden vervuld geraken.”
De PREM’s en de patiëntenbelangen, daarover wordt al enkele jaren gepraat, maar wat met de Nederlandstalige patiënt in Brussel die geregeld niet bediend wordt in zijn eigen taal, toch een recht in ons land? Recent bleek dat er vooral klachten waren over UCL en Erasmus.
Het aantal klachten was heel beperkt…
…maar ze zijn waarschijnlijk het topje van de ijsberg.
We worstelen sowieso met de uitdaging om tweetalig personeel te vinden, geen sinecure. Onze ziekenhuizen blijven hier wel volop op inzetten.
De ASO’s vonden een akkoord voor betere arbeidsomstandigheden. Plaatst dat de Brusselse ziekenhuizen niet voor financiële problemen want de werkingsmiddelen zijn beperkt?
“Het is niet eenvoudig: meer in het algemeen wil het ziekenhuispersoneel een herwaardering. Daarvoor is wel geinvesteerd in het IFIC. (1)”
Wat is een absolute prioriteit voor Gibbis?
“Als ik er een punt mag uitpikken dat gelinkt is aan innovatie en technologie: op korte termijn inzetten op een interoperabel EPD met gestructureerde informatie die eerste en tweede lijn beter kan integreren; en de inzet van AI als decision making support tool."
"Maar beide hangen samen. Gegevens registreren zoveel mogelijk automatisch/gestandaardisseerd laten verlopen is ook iets waarmee we volop bezig zijn. Het zogenaamde ‘only once’-principe toepassen dus om overtollige administratielast zo veel mogelijk te vermijden."
(1) Ific moderniseert en actualiseert de lonen.
> Webinar Gibbis over innovatie op 25 juni van 12.00 tot 13.30u: schrijf hier in.