Ook de VRT ontdekte de nieuwe Rizivcijfers over langdurige burn-outs en depressies die we meestuurden in onze nieuwsbrief van vorige week (stijging met meer dan 40% op vier jaar tijd). Daarover bevraagd analyseerde professor klinische psychologie Elke Van Hoof (VUB) de cijfers in De Ochtend.
  
"Dat komt door nieuwe technologieën, en door het feit dat we die nog niet goed beheersen. We zijn de hele tijd online: voor het werk, om onszelf een imago te geven of om andere redenen. Zeker tijdens de pandemie hebben mensen het gevoel dat informatie langs alle kanten binnenkomt: sms, Whatsapp, mail, Zoom, ... Je krijgt het gevoel dat je de hele tijd achter de feiten aanloopt, wat tot stress leidt. En daar is ons brein niet goed tegen bestand. We hebben geen rustpauzes meer, waardoor onze veerkracht afneemt."

De stijging is relatief gezien het grootst bij de zelfstandigen, wat de professor wijt aan het feit dat ze een minder goed vangnet hebben dan werknemers. "Ze wachten ook vaak langer voor ze hulp gaan zoeken - bijvoorbeeld omdat hun bedrijf dan stilligt. En wanneer ze dan eindelijk hulp zoeken, zitten ze al heel diep."

Alles samen zitten een klein half miljoen Belgen in de arbeidsongeschiktheid, wat volgens Van Hoof ligt aan een aantal stelsels die verstrengd zijn in 2015: "Het is moeilijker om met brugpensioen te gaan bijvoorbeeld. En die stelsels zijn communicerende vaten: als er minder werklozen zijn, zijn er meer mensen arbeidsongeschikt en vice versa."

De professor vreest dat het alleen maar erger zal worden nu de weerslag van de pandemie zich van langsom meer zal laten voelen. "Sinds de start van de pandemie zien we dat het aantal veerkrachtige mensen - dus het aantal mensen dat de beste versie van zichzelf is - gedaald is van 1 op 3 naar 1 op 5 van alle werkende Belgen. Omgekeerd zien we dat voor de pandemie 1,5 op de 10 mensen leed aan ziekmakende stressniveaus. Nu is dat 1 op de 4. Een sterke stijging dus."

Als ietwat vage uitweg ziet Elke Van Hoof 'meer werkbaar werk' en 'creatievere systemen om de werkdruk beter te verdelen naarmate mensen ouder worden'. Dat, naast een betere begeleiding van wie uitvalt, opnieuw richting arbeidsmarkt.