De Vlaamse kinderartsen en -verpleegkundigen zijn zeer bezorgd over verschillende evoluties en onzekerheden binnen het algemene en pediatrische zorglandschap die opnieuw kinderen als kleine volwassenen gaan beschouwen. Ze sommen de volgens hen verontrustende tekens op die daarop wijzen.

·       Bevoegdheid primeert boven bekwaamheid. Blijvende afwezigheid van koppeling pediatrische opleiding, kennis en competenties als vereiste in de zorg voor kinderen. Eender welke bevoegde zorgprofessional zonder specifieke opleiding, kennis en ervaring rond kinderen mag zonder meer zorg verlenen aan kinderen.  Alsof het kind niet meer dan een kleine volwassene is…

·      Blijvende onzekerheden omtrent de erkenning van medisch pediatrische subspecialisaties, hoewel reeds verschillende positieve adviezen hieromtrent vanwege de Hoge Gezondheidsraad.[2] [3] [4] Subspecialisatie die bij volwassenen al lang niet meer ter discussie staat.   Precies alsof alle kinderen op elkaar lijken en hier dan toch geen kleine volwassenen zijn?

·       Vereiste kennis en bekwaamheid in de zorg voor kinderen blijft al te vaak beperkt tot het intramurale aspect en niet aan het zorgtraject van het kind. Eenzelfde kind heeft intramuraal wel toegang tot specifiek opgeleide (niet-erkende!) zorgprofessionals, extramuraal onvoldoende tot niet.  Alsof het kind buiten de muren van het ziekenhuis niet meer dan een kleine volwassene is…

·       Extramurale mix van de zorg voor kinderen met deze van volwassenen en ouderen (vb. verlies van essentiële kind-gegevens gezien geen overkoepelend kind-dossier)[5]

·       Enten van zorg voor kinderen op volwassen zorgsystemen die geen rekening houden met kind-specifieke eigenschappen in de zorg. Alsof het kind dezelfde noden heeft als een volwassene, maar dan wat kleiner…

·       Lopende projecten thuishospitalisatie zonder leeftijdsbeperking en zonder betrekken van pediatrische expertise en zorgprofessionals.  Alsof je de zorg zomaar kan ‘copy-pasten’ van groot naar klein…

·       Afschaffing erkenning en wegvallen financiering in Vlaanderen van de vervolgopleiding BanaBa’s Verpleegkunde o.a. Pediatrie en Neonatologie waardoor de kwaliteit van de opleiding niet meer gegarandeerd is en de kostprijs merkelijk hoger.

·      ‘Inbedding’ van de specialisatie Pediatrie & Neonatologie in Vlaanderen als kleine module binnen een generieke opleiding bachelor verpleegkunde waardoor onvoldoende tijd en aandacht voor het opbouwen van diepgaande kennis en inzicht.

Oproep

Als experten in de zorg voor kinderen doen we daarom een dringende oproep!

Als kinderartsen en kinderverpleegkundigen, experten in de zorg voor kinderen, vragen we de betrokken beleidsmakers en verantwoordelijken met aandrang:

·       Deze bezorgdheid niet te verwerpen in kader van politieke bevoegdheidssplitsingen, maar te bekijken vanuit de kwaliteitsgedachte door samenwerking met betrokken bevoegde collega’s.  Zoals wij over de muren heen wensen samen te werken, vragen wij dit ook aan onze politieke vertegenwoordigers.

·       Kinderartsen en kinderverpleegkundigen actief te betrekken binnen het beleid in de zorg voor zieke kinderen en met gebundelde krachten te bouwen aan de zorg voor kinderen als noodzakelijke investering in onze toekomstige maatschappij.

·       De zorg voor kinderen en bijhorende kennis, competenties en bekwaamheid transmuraal te bekijken en te heffen uit de zorg voor volwassenen en ouderen. Kinderen hebben recht op een geheel eigen zorgtraject en zorgsysteem, met aandacht voor een continu hoge kwaliteitsstandaard.

·       Erkenning van de noodzakelijke opleiding, kennis, competenties en bekwaamheid in de zorg voor kinderen ongeacht de plaats van zorg en dit mee op te nemen in bestaande wetgeving[6] [7] als voorwaarde in bevoegdheid en kwaliteit.

·       Erkenning van de medisch pediatrisch subspecialisaties.

·       Erkenning van de kinderverpleegkundige specialisatie op transmuraal niveau

·       Zichtbare erkenning en financiering van de kinderverpleegkundige specialisatie en vervolgopleiding door deze onder te brengen in het IFIC-niveau 15 en de financiering van vervolgopleidingen

·       Actief erkennen van het belang en investeren in preventie en begeleidende processen, instrumenten en rollen van kinderartsen en kinderverpleegkundigen binnen transmurale zorgtrajecten. Alsmede alle multidisciplinaire beroepsgroepen rond kinderen.

·       Actief investeren in samenwerking tussen medisch, biopsycho-sociale en integrale ontwikkelingsdomeinen binnen pediatrie en het actief ondersteunen van samenwerkingsverbanden.

·       Aan het principe ‘Vrije keuze zorgverlener’ duidelijke kwaliteitscriteria te koppelen opdat kind en ouders hierover objectief geïnformeerd worden en de vrije keuze van zorgverlener op een juiste manier kan gebeuren.

“Laat ons voor de kinderen …

… mee voor hun plan van morgen zorgen!”[8]

Belgian Academy of Paediatrics                                                         

Prof. Dr. Ann de Guchtenaere (voorzitter)  

info@baop.be I www.baop.be       

Vlaamse Vereniging voor Kinderverpleegkundigen

Caroline Dolieslager (voorzitter)

info@vvkv.be I www.vvkv.be

[1] Gorki - Wie zal er voor de kinderen zorgen (1998)
[2] https://overlegorganen.gezondheid.belgie.be/sites/default/files/documents/2015-4_kinderlongziekten_nl.pdf
[3] https://overlegorganen.gezondheid.belgie.be/sites/default/files/documents/2015-1_kindercardiologie_nl.pdf
[4] https://overlegorganen.gezondheid.belgie.be/sites/default/files/documents/2015-5_kindernefrologie_nl.pdf
[5] https://www.euro.who.int/en/health-topics/Life-stages/child-and-adolescent-health/publications/2020/use-of-home-based-records-for-children-in-the-countries-of-the-who-european-region-2020: overzichtstabel pagina 15
[6] Wet betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen, gecoördineerd op 10 mei 2015 (BS 18 juni 2015)
[7] Wet inzake de kwaliteitsvolle praktijkvoering in de gezondheidszorg – 22 april 2019
[8] Naar een tekst van Gorki - Wie zal er voor de kinderen zorgen (1998)