Dr. Rudi Vossaert heeft als hoofdarts enige watertjes doorzwommen en heel wat ervaring op de teller. Hij geeft enkele pijnpunten aan in het functioneren van de hoofdarts. De jongste maanden en jaren worden op dat vlak immers nogal wat 'position switches' vastgesteld. Op 12 maart staat een congres van de Vlaamse Vereniging voor Hoofdartsen gepland, tenminste als covid geen roet in het eten gooit.

“In de zorg moet er dynamiek zijn, flexibiliteit, pragmatisme. Soms moet men snel inspelen op nieuwe gegevens of opportuniteiten. Een ziekenhuis is geen koekjesfabriek. Je werkt met mensen die zorg aanbieden aan mensen!"

"Een hoofdarts moet over voldoende autonomie beschikken om in lijn met visie en strategie van het ziekenhuis te kunnen werken, weliswaar met respect voor de bestaande overlegorganen, maar zonder dat voor alles en nog wat eerst toestemming van hogerhand noodzakelijk is.  In sommige ziekenhuizen is dit niet mogelijk, in sommige kan dit perfect ingevuld worden. Ik denk bvb aan Frank Vermassen (UZ Gent) die vlot zijn eigen ideeën naar voren brengt en zijn verantwoordelijkheid opneemt in crisismomenten.”

Brugfunctie

“Een tweede aspect is de brugfunctie die een hoofdarts moet waarmaken tussen de artsen en het bestuur. Sommigen leven nog in een bipolair model (bestuur/directie versus artsen). Dat is niet meer van deze tijd. Co-governance is de boodschap, maar dit kan enkel als er vertrouwen tussen alle partijen heerst. En bij het realiseren van dit vertrouwen speelt een hoofdarts een belangrijke rol.“

“Als hoofdarts moet je een engagement kunnen opnemen van minstens  vijf jaren. Een te snelle turnover van hoofdartsen is niet goed voor het ziekenhuis. Directie en bestuur moeten een flink eind willen meegaan. De relatie tussen hoofdarts en CEO dient gepriviligieerd te zijn.”

Rudi Vossaert vindt wel dat een hoofdarts niet noodzakelijk een scheidsrechter zonder fluitje is. “Veel hangt af van je overredingskracht en expertise om iets te verwezenlijken. Je moet voldoende contact onderhouden met alle geledingen in het ziekenhuis en indien vereist zichtbaar aanwezig zijn op de werkvloer. Het recente boek van prof. Marc Noppen (1), CEO UZ Brussel, gaat onder meer daarover. Die inzet werpt zijn vruchten af, maar het vergt inspanning.”

(1)    Marc Noppen: “Gewoon anders. Een vurig pleidooi voor een ongewone gang van zaken.” Borgerhof & Lamberigts, ISBN 9789463934367 

> Inge Wouters: van hoofdarts naar coach en consultant

> "Supplementen weg zonder iets in de plaats is contractbreuk" (dr. Vossaert)