Het tekort aan huisartsen in bepaalde gemeenten en zones is een realiteit. Voor de vestiging van huisartsen in deze gemeenten en wijken stelt Bvas zes incentives voor.

1. Gratis gemeentelijke infrastructuur: Terbeschikkingstelling door de gemeente van een gratis infrastructuur waar de huisarts die een praktijk vestigt gedurende 5 jaar per prestatie kan werken. Dit mag niet afhankelijk zijn van enige inmenging van de gemeente in de organisatie van deze praktijk. De arts die deze dienst aanvaardt, blijft vrij om na of zelfs tijdens deze vijf jaar zijn activiteit in dezelfde gemeente buiten deze infrastructuur voort te zetten.

2. Maandelijkse gemeentelijke premie tijdens de studie: door de gemeente gefinancierde maandelijkse premie voor studenten geneeskunde tijdens de gehele duur van hun studie, die niet wordt terugbetaald, op voorwaarde dat zij kiezen voor huisartsgeneeskunde en zich gedurende 5 jaar in deze gemeente vestigen.

3. Vrijstelling van gemeentelijke belastingen: Vrijstelling van gemeentelijke belastingen gedurende 5 jaar voor huisartsen die zich in een van deze gemeenten vestigen en besluiten er gedurende 5 jaar te gaan wonen.

4. Regionale financiering van de secretariaatskosten: financiering door de regio van 100% van de secretariaatskosten gedurende vijf jaar wanneer een huisarts zich vestigt in een gemeente met een tekort aan artsen.

5. Toewijzing van extra subquota van Riziv-nummers: Toewijzing door de regionale planningscommissies van een bepaald extra subcontingent van Riziv-nummers voor huisartsen die zich gedurende 5 jaar vestigen een gemeente of zone met een tekort.

6. Uitbreiding van de reiskostenvergoeding: Uitbreiding van de "extra reiskostenvergoeding voor huisartsen in plattelandsgebieden" tot alle gemeenten in het land, zoals gevraagd door Bvas aan de TGR.

Dr. Jos Vanhoof, voorzitter Vlaams Artsensyndicaat en bestuurslid Bvas, en David Simon, bestuurslid Bvas, beklemtonen wel dat Bvas nooit een vestigingswet zal steunen die huisartsen zou verplichten hun praktijk te openen in stedelijke gemeenten en zones met een tekort. Huisartsen moeten het recht behouden zich te vestigen waar zij met hun gezin willen wonen.

Tot slot is Bvas bereid om na te denken over een verhoging van het aantal studenten dat tot de medische opleiding wordt toegelaten. "Maar tegelijk moeten de regionale subquota beter over de specialismen worden verdeeld en moet vooral de aantrekkelijkheid van specialismen met een tekort worden vergroot."