"Ik begrijp Philippe Devos volkomen in zijn beslissing tot ontslag. De loodzware opdracht die een voorzitter van een artsensyndicaat heeft en die leidt tot zijn ontslag is een belangrijk issue. Philippe combineerde deze functie ook nog met die van intensivist, voorzitter medische raad tijdens de covidcrisis, heeft een jong gezin… en dan vergeet ik nog bijna de overstromingscrisis die zijn ziekenhuis en zijn regio zwaar trof."

"Alle begrip dat hij aan de noodrem trok omdat het niet meer ging. Als voorzitter kun je een deel van je taak onmogelijk delegeren, zelfs al beschik je over een uitgebreid team dat je ondersteunt: aanwezigheidspolitiek, dossiervoorbereiding en -opvolging, mediacontacten, helicopterview en eindregie: het is enorm tijdsintensief", legt Dirk Scheveneels uit.

"We moeten professioneler ondersteuning kunnen geven en desnoods meer mensen in dienst nemen om de voorzitter te omringen. Zoomvergaderingen lijken een voordeel omdat je je minder moet verplaatsen, maar het aantal vergaderingen steeg intussen wel met een factor 10 waardoor die voordelen wegsmolten."

"Meer nood hebben we ook aan jongeren en vrouwen. Misschien moeten we het voorzitterschap opsplitsen."

"Ik pleit er ook voor om mensen voor deze job vrij te stellen en hen te honoreren zodat ze niet al te veel loonverlies lijden omdat ze een deel van hun praktijk moeten laten vallen. De praktijk volledig opgeven voor het voorzitterschap kan niet: je moet voeling blijven houden met je job."

> Philippe Devos: "Ik wou de dingen veranderen zonder mijn uren te tellen."