Steeds meer steden en gemeenten zetten scanwagens in om geparkeerde auto’s te controleren. Voor personen met een handicap is dit een probleem. Waar parkeerwachters voorheen hun blauwe parkeerkaarten zelf checkten, bekijkt de scanauto vandaag alleen de nummerplaten. Ze worden nu verplicht om een gelimiteerd aantal nummerplaten digitaal te registreren. Dat perkt hun bewegingsvrijheid in. Ze kunnen niet meer spontaan meerijden met een buur of een vriend.

Digitale registratiesystemen, in elke gemeente verschillend, maken het bovendien erg ingewikkeld. Okra, Samana, Kando, CM Gezondheidsfonds en Beweging.net pleiten er daarom voor om mensen met een geldige parkeerkaart ook in de toekomst overal gratis én onbeperkt te laten parkeren, ongeacht met welke wagen ze rijden.

Met een parkeerkaart hebben personen met een handicap het recht om te parkeren op voorbehouden plaatsen en in de blauwe zone. Bovendien kan je met de kaart in veel steden en gemeenten ook op niet-voorbehouden plaatsen gratis parkeren. De parkeerkaart is gekoppeld aan een persoon, niet aan een voertuig. De kaart mag natuurlijk alleen worden gebruikt als de persoon in kwestie in de wagen zit.

De nieuwe scanwagens controleren alleen de nummerplaat van wagen, niet de parkeerkaart. Er is dikwijls geen fysieke parkeerwachter meer aanwezig, die kan controleren of er een parkeerkaart op het dashboard ligt.

Johan Tourné, directeur van Samana: “Mensen met mobiliteitsproblemen hebben niet noodzakelijk zelf een wagen, maar zijn afhankelijk van familieleden, vrienden, vrijwilligers, zorgpersoneel enz. Dat zijn dus telkens andere nummerplaten. Door het aantal toegelaten nummerplaten te beperken, wordt hun bewegingsvrijheid beperkt. Ze kunnen niet meer spontaan meerijden met een buurt of vriend, en simpelweg hun parkeerkaart in de wagen leggen.”

De registratie van de nummerplaten kan online gebeuren, maar niet iedereen is digitaal even onderlegd of heeft zelfs toegang tot het internet. Het alternatief is langsgaan bij het fysieke parkeerloket of telefoneren, maar vaak zijn de openingsuren beperkt. Tourné: “Zelfs als de procedure toegankelijk zou zijn, blijft het een hele opgave voor personen met mobiliteitsproblemen om nog gebruik te kunnen maken van hun recht.” 

In strijd met federale regelgeving

“De verplichte registratie is bovendien in strijd met de federale regelgeving,” vult Karine Rochtus van CM Gezondheidsfonds aan. “De parkeerkaart voor personen met een handicap is immers gelinkt aan de gebruiker en niet aan een voertuig. We eisen dat lokale reglementen geen afbreuk doen aan de in de wet voorziene (en in de geest bedoelde) voordelen verbonden aan de parkeerkaart.”

Daarnaast wijken de verschillende gemeentelijke reglementeringen ook sterk van elkaar af. De initiatiefnemers vragen daarom dat steden en gemeenten zoeken naar een uniforme regeling. “Als iedere stad of gemeente zijn eigen registratiesysteem start, dan dreigt een onhoudbare berg van administratieve last voor mensen met mobiliteitsproblemen. Elke keer ze naar een ‘nieuwe’ stad of gemeente willen, moeten ze zich eerst door de registratieprocedure worstelen. Dat werkt extreem beperkend,” aldus Tourné.

Okra, Samana, Kando, CM Gezondheidsfonds en Beweging.net pleiten voor het gebruik van een kaart gebonden aan een persoon en niet aan een voertuig, met  de mogelijkheid om gebruik te maken van meerdere nummerplaten, zonder beperking qua aantal. Ze vinden het ook belangrijk dat dit via een systeem zonder een complexe voorafgaande registratie verloopt.