Metaverse is een samentrekking van de termen “meta’s” en “universum”. Het is dus een universum buiten het universum dat wij kennen. Tegenwoordig wordt het gedefinieerd als “een online dienst die toegang biedt tot gedeelde, aanhoudende, realtime simulaties van 3D-ruimten waarin immersieve ervaringen kunnen worden gedeeld”. Hoe kan het onze gezondheid verbeteren?
Dit is het onderwerp van een Japans artikel gepubliceerd in het Journal of Medical Internet Research. Niet-overdraagbare ziekten, zoals diabetes, hartziekten, beroertes, chronische luchtwegaandoeningen, kanker en psychische aandoeningen worden sterk beïnvloed door de bebouwde omgeving, de door de mens gecreëerde omgeving waarmee wij voortdurend in contact staan. Deze omgevingen kunnen een direct effect op de gezondheid hebben, bijvoorbeeld door vervuiling, of indirect door invloed op lichaamsbeweging, sedentair gedrag, voeding en slaap. Daarom kunnen gezondheidsmaatregelen die de bebouwde omgeving veranderen, worden gebruikt om de last van niet-overdraagbare ziekten te verminderen.
De metaverse kan aanzienlijke voordelen bieden voor interventies op het gebied van de volksgezondheid doordat onderzoekers de effectiviteit van grootschalige gezondheidsinterventies tegen lagere kosten kunnen testen. Bovendien beschikken we met metaverse over een virtuele ruimte om ontwerpen voor de bebouwde omgeving te testen voordat ze in de echte wereld worden uitgevoerd.
Er is echter een keerzijde aan de medaille. De huidige metaverse kan niet alle menselijk gedragingen in bebouwde omgevingen reproduceren, en de metaverse-populatie is misschien niet representatief voor de echte populatie. Bovendien kan overmatige onderdompeling in virtuele omgevingen leiden tot sociaal isolement en negatieve gezondheidseffecten geassocieerd met lichamelijke inactiviteit en schermtijd. Tot slot kan een overdreven vertrouwen in artificiële intelligentie de vooroordelen en sociale ongelijkheden van de echte wereld reproduceren in de virtuele wereld. Voorzichtig te gebruiken dus…
