De verhoging van (tand)artsenquota vereist dringend middelen en planning. Dat vragen alle rectoren en decanen geneeskunde van de Vlaamse universiteiten in een open brief aan de Vlaamse regering. Ze vinden het vreemd dat onderwijsminister Ben Weyts beweert dat hij zijn beslissing om de quota te verhogen, in overleg nam terwijl ze niet gehoord zijn.

Nochtans levert die beslissing grote problemen op. Dat schrijven ze in De Tijd. 

Zoals al gesignaleerd door De Specialist en MediSfeer, besliste de Vlaamse regering op 14 februar ('Valentijnsbeslissing') om volgende academiejaar 1.276 studenten geneeskunde en 180 studenten tandheelkunde hun opleiding aan een Vlaamse universiteit te laten aanvatten, beduidend hoger dan wat was voorzien in de federale quota.
"De deur wordt opengezet om over zes jaar meer artsen te laten afstuderen, terwijl we nu al weten dat de arbeidsmarkt voor bepaalde specialisaties tegen dan verzadigd zal zijn", luidt het in de open brief. 
De briefschrijvers ontkennen dat ze voor die beslissing geraadpleegd zijn, al zou Ben Weyts dat hebben laten uitschijnen. "Dit stelt de universiteiten voor grote problemen indien niet aan de nodige randvoorwaarden wordt voldaan", waarschiuwen ze.

Kwaliteit
Ze beklemtonen nogmaals dat de verhoging van de quota in geen geval ten koste mag gaan van de onderwijskwaliteit. En verder hebben "de studenten recht op waterdichte garanties voor een Riziv-erkenning op het moment van afstuderen. Een stijging van het aantal artsen op zich zal onvoldoende impact hebben op de knelpuntspecialiteiten. Een breed overlegd beleid dat studenten aanzet voor die knelpuntspecialiteiten te kiezen dringt zich dan ook op."

Een stijging van het aantal studenten met 25 procent zonder een evenredige verhoging van de middelen voor praktijkonderwijs zal de kwaliteit sterk doen dalen, luidt het.

Als begeleidende maatregelen zien ze op zijn minst een gerichte communicatiecampagne. Daarnaast moet de overheid via de op te richten planningscommissie dringend werk maken van een objectief beleid voor het vastleggen van de subquota per specialisme.

Bijkomende middelen

Ook vragen ze zich af hoe men ertoe komt dat deze stijging geen bijkomende middelen vergt. "Het bevreemdt om in het advies van de Inspectie van Financiën te lezen dat de voorgestelde regeringsbeslissing ‘de ontvangsten en uitgaven van de Vlaamse overheid niet beïnvloedt’. Onze berekeningen, die overigens met minister Weyts werden gedeeld, tonen glashelder aan dat de budgettaire behoefte op kruissnelheid jaarlijks 21,3 miljoen euro bedraagt. Bijkomend vergt de vertraagde opbouw van de financiering een prefinanciering van 59,4 miljoen euro (2020-2036)."

"De bijkomende inspanning is niet te herleiden tot honderd studenten meer in een auditorium. We hebben het over extra groepen voor communicatieonderwijs, extra studenten in skillslabs en activerende onderwijsvormen."

Planning
Naast de middelen is ook zorgvuldige planning essentieel. Quota lanceren zonder planning is maatschappelijk niet meer te verantwoorden. Er is geen tekort aan artsen, er is een tekort aan artsen binnen bepaalde specialisaties, vooral huisartsen, geriaters en kinderpsychiaters. Nu wordt de deur opengezet om over zes jaar meer artsen te laten afstuderen, terwijl we nu al weten dat de arbeidsmarkt voor bepaalde specialisaties tegen dan verzadigd zal zijn.

De op te richten Vlaamse planningscommissie moet ten volle haar rol kunnen spelen bij de vaststelling van de subquota, maar de operationalisering van deze commissie laat op zich wachten. Nochtans gaat het hier om een Vlaamse bevoegdheid.

De brief is getekend door:

De rectoren Luc De Schepper (UHasselt), Caroline Pauwels (VUB), Luc Sels (KU Leuven), Rik Van de Walle (UGent) en Herman Van Goethem (UAntwerpen)

De decanen geneeskunde Paul Herijgers (KU Leuven), Piet Hoebeke (UGent), Guy Hubens (UZA), Peter in ’t Veld (VUB) en Piet Stinissen (UHasselt)

> Lees ook: Vlaamse regering houdt vast aan verhoging artsenquota