We voelden Maggie De Block kort aan de tand over enkele actuele thema's in de gezondheidszorg: het wachtpostdossier, mogelijke falingen van ziekenhuizen, de proefprojecten thuishospitalisatie.

De twaalf proefprojecten thuishospitalisatie komen op gang, maar de rol van de huisarts lijkt hier niet altijd even duidelijk. Uit ons dossier in MediSfeer deze week blijkt dat sommigen hun eerste ervaringan als positief beoordelen, anderen zijn minder lovend. Maar voor minister De Block zijn de pluspunten evident voor huisartsen: "De huisartsen zijn bij thuishospitalisatie veel meer betrokken bij de therapie van de patiënt. Ze weten dat de patiënten thuis behandeld zullen worden en dus is het contact constanter."

Dat de kringen als aanspreekpunt hierbij grotendeels onzichtbaar zijn op dit moment is voor de minister geen bezwaar: "Er wordt doorgaans met individuele huisartsen gewerkt omdat de behandelingen individueel zijn, niet op kringniveau dus. Wel kan de manier waarop men samenwerkt op kringniveau besproken worden."

En wat met de grote verantwoordelijkheid voor huisartsen die gepaard kan gaan met thuishospitalisatie?

Maggie De Block: "Soms leeft er wel wat schrik over die verantwoordelijkheid, daarom ook de noodzaak van een goede technische ondersteuning en informatiemogelijkheden of een contactpersoon voor de huisarts zelf."

Het dossier wachtposten dan, dat zit muurvast en er wordt en petit comité verder onderhandeld?

"Neen, het zit zeker niet vast. We zijn de wachtposten goed aan het uitrollen. Blijkbaar is er wat tegenstand omdat we willen dat de wachtposten samenwerken in zeer afgelegen gebieden en met de ziekenhuizen in het omliggende. Daaraan werken we volop. En we hebben de besteding van de middelen gestroomlijnd."

Het bankroet van enkele Nederlandse ziekenhuizen stemt tot nadenken. Kan dit naar ons overwaaien?

"De herstructurering in netwerken mocht dat niet als bedoeling hebben, heb ik altijd gezegd. Maar ik heb er ook van in het begin voor gewaarschuwd dat ik failissementen hier niet kan uitsluiten als we niet hervormen. De netwerken moeten dergelijke problemen juist vermijden."

"Maar inderdaad, het is aan het gebeuren! Ziekenhuizen in ons land bevinden zich in een penibele situatie financieel. Ze hebben ook financiers  en die namen in Nederland drastische beslissingen: boeken toe, we trekken ons terug. Ik hoop dat we dat hier niet meemaken, het is een drama voor de patiënt. Overigens hebben Brusselse ziekenhuizen het ook ooit meegemaakt, en gingen daar allerlei  reddingsoperaties mee gepaard. Idem dito voor falende rusthuizen. Het is een mythe dat ziekenhuizen niet bankroet kunnen gaan, idem dito voor banken. Zo ging de bank van de Queen in Engeland failliet, met een domino-effect. Dat vreest men tevens voor de Nederlandse ziekenhuizen."

Met dit verschil wel tussen banken en ziekenhuizen: sommige banken zijn  'to big to fail’...

(ontwijkend) "De banken weten wel dat ziekenhuizen in hun wedren naar innovatieve technieken met robots, scanners, computers… niet altijd een return on investment konden verwachten. Daar is een financieel risico aan verbonden. Dus alle bestuurders moeten beseffen dat ze dat risico lopen."