In september werden 486 Intercult-accounts toegekend: een honderdtal aan bemiddelaars, en 377 aan zorgverstrekkers in de eerste lijn en in ziekenhuizen. Maar niet meer dan 168 van die accounts werden het afgelopen trimester gebruikt. In september waren er 711 interventies, of gemiddeld vier per maand en per actief account.
Op nationaal vlak zijn ziekenhuizen de grootste ‘aanvragers’ (403), maar in Vlaanderen staan wijkgezondheidscentra op de eerste plaats (200 aanvragen in september versus 210 op nationaal vlak). Daarna volgen huisartsen (solo of groepspraktijken) met niet meer dan twaalf accounts. Vraag is waarom huisartsen niet vaker een beroep doen op de service, aldus de FOD Volksgezondheid en het Riziv. Wellicht heeft het – ook – te maken met het feit dat er geen bemiddelingsaanbod is buiten de kantooruren. Maar er zijn nog meer vragen: zijn huisartsen zich wel bewust van de risico’s van niet-professionele taalbemiddeling (ouders, naasten of buren die zich opwerpen als tolken)? Een sensibilisatiecampagne zou daar wat aan kunnen doen, aldus de FOD.
(*) Franstalige structuren maken veel minder vaak (drie keer minder) gebruik van videoconferenties dan Nederlandstalige zorgstructuren, zo blijkt uit het verslag.
> Lees ook: Interculturele bemiddelaars voor consultaties met buitenlandse patiënten
> Lees ook: Interculturele bemiddelaars zijn een meerwaarde, zeggen artsen en patiënten
