Vele niet-Europese artsen kunnen in België komen werken zodra ze hun diploma hebben gevalideerd, ondanks het feit dat de numerus fixus de toegang tot medische studies in ons land beperkt. Deze paradoxale situatie is zorgwekkend, werd beklemtoond op een Bvas-symposium georganiseerd in onze studio.

Alvast een sneak preview van het verslag dat deze week in onze papieren editie verschijnt. Het thema werd aangekaart door Bvas-ondervoorzitter Gilbert Bejjani. "Ik heb hier echt een probleem mee", stak hij van wal. "We willen de efficiëntie in België verbeteren, maar we hebben de controle verloren over een heel gebied van medische bezigheden en over de vaardigheden van de niet-Europese artsen die hier komen werken. Bovendien vermindert deze toestroom de toegang tot opleidingen voor jonge Belgen die geneeskunde willen studeren. Welk standpunt zal de toekomstige federale regering innemen in deze kwestie?”

Volgens Patrick Zygas (MR) die als arts was uitgenodigd in het panel is het hoog tijd voor een degelijk kadaster van het aantal praktijkvoerende artsen in ons land en van de juiste Riziv-aantallen. "Sommige dokters stoppen met werken, maar behouden hun Rizivnummer voor de rest van hun leven. Dat is niet normaal. Voor Europese artsen zijn we afhankelijk van Europese wetgeving." 

"Inefficiëntie"

Johan Blanckaert, Bvas-voorzitter, was van zijn kant scherp voor de manier waarop dit probleem wordt aangepakt: “Visa geven is de competentie van de Hoge Raad voor erkenning van de arts-specialisten en huisartsen. Daar werkt men met een heel grote marge. Ik woon die vergaderingen sinds kort bij en ik viel steil achterover van de inefficiëntie tijdens de jongste twee vergaderingen.”

"Overleg nodig"

Bvas-bestuurslid Jos Vanhoof legde nog een andere klemtoon: “De artikels 145 en 146 van de WUG gaan inderdaad over de competenties van artsen en er bestaat een forse discontinuïteit tussen Vlaanderen en Wallonië: in Wallonië worden bijna geen visa uitgereikt en is de procedure zeer streng. Vlaanderen daarentegen gooit bijna met de artsenvisa. Er moet dus overlegd worden tussen beide gemeenschappen om tot een gelijkaardige procedure te komen, die ook evenwaardig is met de andere landen."

Meer informatie over dit symposium leest u dus in onze papieren editie.