De artsen van de Dienst Vreemdelingenzaken, die gisteren werden gehoord in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken, ontkennen dat ze onder druk staan van hun hiërarchie bij hun adviezen inzake medische regularisatie. Ze klagen wel dat het kader grote gaten vertoont en dat ze geen beroep kunnen doen op specialisten bij twijfel.

"We hebben volledige autonomie en worden niet gedwongen om in een bepaalde richting te beslissen", verklaarde Didier Strale als reactie op de kritiek van verschillende instanties en organisaties. De federale ombudsman had in een verslag van oktober vragen bij de kwaliteit en de duur van de procedure. Hij klaagde ook de arbeidsomstandigheden aan van de artsen van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ), waardoor ze niet altijd conform de deontologische code van de artsen kunnen werken.

De DVZ-artsen werken op basis van de dossiers die hen worden aangeleverd. Bijkomende informatie vragen ze op via de asielzoeker of diens advocaat, die dan de behandelende arts contacteert. Rechtstreeks de behandelende arts contacteren, mogen ze wettelijk niet, "wat dom is, maar het is nu eenmaal zo", benadrukte Michèle Vilain.

Ze moeten zich uitspreken over de ernst van de ziekte en de beschikbaarheid van een behandeling in het land van herkomst na repatriëring. Daarbij maken ze gebruik van "MedCOI" (Medical Country of Origin Information), een databank die door EU wordt gefinancierd en 4.000 gegevens bevat.

De artsen bevestigden de informatie uit het verslag van de ombudsman dat ze nooit het advies vragen van een specialist. Uit eerdere hoorzittingen bleek dat dit een richtlijn van DVZ was, maar de artsen hadden dinsdag een andere verklaring: er bestaat geen lijst van specialisten waarop ze een beroep kunnen doen. Er was een oproep tot kandidaten, maar geen enkele specialist is daarop ingegaan.

De artsen wezen ook op de moeilijkheden van hun werk: met 9 DVZ-artsen, tegen 20 enkele jaren geleden, werden vorig jaar 3.807 dossiers behandeld.