Terwijl in Nederland een poging om het loonplafond voor ziekenhuisbestuurders op te blazen, mislukte, wuift in ons land minister De Block een dergelijk plafond weg. Een interessant contrast.

Halfweg december viel bij onze noorderburen een princiepsarrest. De rechtszaak was aangespannen door de raad van toezicht (vergelijkbaar met een raad van bestuur) van het Amphia Ziekenhuis in Breda. Die raad vond dat bestuursvoorzitter Olof Suttorp meer mocht verdienen dan het wettelijk plafond of de zogenaamde balkenendenorm, genoemd naar de voormalige minister-president. Volgens de Wet normering topinkomens mogen ziekenhuisbestuurders er inderdaad maximaal een ministersalaris verdienen: 181.000 euro per jaar.

Minister en rechtbank voor loonplafond

Maar de raad vond dus dat Suttorp die grens mocht doorbreken. Waarom? Wegens zijn ‘complexe werkzaamheden’ en zijn ‘grote verantwoordelijkheid’, zeker nu een ‘groot vernieuwbouwproject’ volop loopt.  Bovendien werden de ‘persoonlijke kwaliteiten’ van de bestuurder sterk gewaardeerd omdat hij een ‘bruggenbouwer’ was en een ‘ervaren diplomaat met strategisch inzicht’.

Een eerdere vraag om het salaris op te trekken, gericht naar het ministerie van Volksgezondheid, stuitte evenwel al op een njet. Vandaar nu de gerechtelijke stappen. Maar ook de rechtbank wees het voorstel af. “Van iedere bestuurder op het niveau van Suttorp mogen deze kwaliteiten immers verwacht worden”, oordeelde de rechter. Dat er een nieuwbouwproject aan de gang is, doet niet ter zake, omdat dat tijdelijk is.

Suttorp verdiende de afgelopen jaren nog ver boven die balkenendenorm, in 2016 volgens het jaarverslag nog 309.080 euro. Dat was toegestaan, omdat voor hem tot 1 januari van dit jaar een overgangsfase gold. Dit jaar moet Suttorp voor het eerst voldoen aan de ministernorm, wat hem dus een flinke duit kost.

N-VA voor, De Block tegen loonplafond

Ons land kijkt blijkbaar helemaal anders aan tegen de kwestie. Ruim twee jaar geleden diende Yoleen Van Camp (kamerlid N-VA) samen met partijgenoten Jan Vercammen, Valerie Van Peel en Renate Hufkens een wetsvoorstel in om de salarissen van ziekenhuismanagers te begrenzen. Maar de steun van Maggie kregen ze niet.

De verloning van de ziekenhuisdirecties is verre van transparant omdat ze deel uitmaakt van het BFM zonder link met de reële kost op de werkvloer, luidde de motivatie van de indieners. "Het BFM maakt ongeveer 40% uit van de ziekenhuisomzet, maar de directie werkt voor de totaliteit van het ziekenhuis”, heet het. Van Camp en haar collega’s wilden met hun wetsvoorstel waken over de correcte besteding van de ziekenhuismiddelen in deze besparingstijden.

Van Camp destijds aan De Specialist hierover: “Het is een symbooldossier. In eerste instantie moeten middelen naar de zorg gaan, niet naar de omkadering. Daarom vragen we een maximumplafond.” Richtpunt is het loon van de minister-president van de betrokken deelstaat (ca. 240.000 euro voor minister-president Bourgeois). Daarmee zat Van Camp dus nog een stuk boven de balkenendenorm. Maar minister De Block liep niet warm voor het voorstel.

Dat de middelen in eerste instantie naar de zorg moeten gaan, niet naar de omkadering, daar staat De Block volledig achter. Maar "als die mensen hun job goed vervullen en sommigen bereid zijn om hiervoor de prijs te betalen, dan moet de markt spelen", luidde de verklaring van Maggie De Block, conform haar liberaal gedachtengoed. Een argument dat dan weer niet lijkt te gelden voor topspecialisten: daar houdt de minister eerder de lijn aan van meer transparantie en herijking.