Vlaanderen krijgt zeven stroke units, Brussel drie en Wallonië vijf. Daarmee verklaarde minister Vandeurzen zich vorige week akkoord in de interministeriële conferentie. Lorin Parys (N-VA) vindt dat een communautaire scheeftrekking.

Lorin Parys staat erop dat Vlamingen met een ware beroerte even goede zorg krijgen als andere Belgen. "Dat lijkt met de verdeling die vorige week met minister Vandeurzen is afgesproken, niet het geval: er komen zeven stroke units in Vlaanderen, vijf in Wallonië en drie in Brussel. In feite komt dat ongeveer neer op één stroke unit per 740.000 Walen, één per 390.000 Brusselaars en één per 930.000 Vlamingen."

Parys wijst vooral op de overdaad aan centra in Brussel. "Bovendien zijn nog geen afspraken gemaakt over de erkennende overheid. Het kan dus perfect dat we eindigen met drie Franstalige ziekenhuizen in Brussel met een beroertecentrum, waarvan er op papier misschien eentje tweetalig is, al is dat in de praktijk hoogstwaarschijnlijk niet zo." 

Het N-VA-kamerlid rekent voor wat dat echt betekent: "60% van de bevolking krijgt dan maar zeven stroke units terwijl 40% rijkelijk voorzien wordt met acht units! Dat is een communautaire scheeftrekking in onze volksgezondheid die nog jaren zal doorwerken."

Gemeenschapsbevoegdheid

Maar daarbij houdt de kritiek van Parys niet op: "Ook puur wettelijk bestaat er een probleem: nu worden de centra geografische gespreid volgens de gewesten maar eigenlijk is dit een gemeenschapsaangelegenheid. Dus moet je met de gemeenschappen aan tafel. "

"Misschien klopt het wel dat Brusselse ziekenhuizen een aantal patiënten van buiten Brussel ontvangen", geeft hij toe. "Dat zou hen ook iets meer rechten geven", redeneren sommigen. "Maar die rekensom gaat enkel op voor geplande ingrepen. Een beroerte daarentegen overkomt je, daarvoor moet je zo snel mogelijk naar een gespecialiseerd centrum. En de meeste mensen met een beroerte kunnen niet meer spreken. Die zullen echt niet vragen om getransporteerd te worden naar een Brussels ziekenhuis, wel naar het dichtstbijzijnde. We willen voor elke Vlaming voor dezelfde aanrijtijd als voor de Brusselaars een beschikbaar ziekenhuis dat daarin gespecialiseerd is."

Minister Vandeurzen verdedeigde het protocolakkoord, afgesloten op de interministeriële conferentie, met de stelling dat de Vlamingen zich geen zorgen hoeven te maken want eigenlijk heb je maar 1 centrum per 1,3 miljoen inwoners nodig. "Een argument dat het nog erger maakt", vindt Parys: "Waarom heeft Brussel dan 1 centrum per 390.000 inwoners?"

Tot zover het voorlopige raamakkoord waarover zeker nog een robbertje gevochten zal worden in de Kamer en in de Vlaamse regering. Over de precieze toewijzing binnen Vlaanderen van welk ziekenhuis een beroertecentrum krijgt, is nog niets beslist. "Alleen dat we er zeven krijgen in plaats van de acht of negen waarop we recht hebben", draait Lorin Parys het mes nog eens in de Vlaamse wonde. Eind dit jaar, begin volgend jaar, zou de kogel definitief door de kerk moeten zijn.

Lees ook: gespecialiseerde-beroertenetwerken-4-randvoorwaarden-dr-peter-vanacker