Professor dr. Jan Van Zundert (ZOL Genk) schetste op de studiedag van de B.S.A.R. de lange lijdensweg die de professionalisering van de pijngeneeskunde/algologie ruim een decennium volgt in ons land. Wel valt er zeer recent een lichtpuntje te bespeuren.
Zowat 300 tot 400 anesthesiologen op een totaal van 2000 (15 tot 20%) zijn voornamelijk bezig met chronische pijnbehandeling in ons land. Hoe staat het met de professionalisering daarvan?
“Algologie, de saga gaat verder…” was de kapstok waaraan Prof. Van Zundert zijn presentatie ophing. Dat belooft. Zo kreeg de bijzondere beroepstitel algologie waarnaar men aanvankelijk streefde, eerst een negatief advies van de Hoge Raad omdat die te veel als een coördinerende functie werd ingevuld. In 2016 luidde het dan weer dat als target ‘hoogrisico-interventies’ aangewezen waren en dat alles meer multidisciplinair georiënteerd moest worden. Wat ook inhield dat een supraspecialisme (multidisciplinair) ontwikkeld moest worden in plaats van een subspecialisme (monodisciplinair).
Het vergde een drietal jaren lobbyen vooraleer de Hoge Raad een werkgroep oprichtte waarin zowel anesthesiologie, neurochirurgie, neurologie als fysische geneeskunde vertegenwoordigd waren. Met als leden Guy Hans, UZA, Antwerpen, André Mouraux, UCL, Brussel, Robert Fontaine, CH Universitaire Luik, Bruno Leroy, CHR Citadelle Luik, Frans Van De Perck, AZ Turnhout en Jan Van Zundert zelf.
“En dan, o wonder, kenden we de eerste installatievergadering van de werkgroep in januari 2020”, aldus dokter Van Zundert in zijn kenmerkende stijl. “Men zou dan denken dat het doel om jaareinde 2020 een tekst en advies klaar te hebben, realistisch is. Maar toen kwam Covid… waarbij de neurochirurgen niet meer wilden vergaderen omdat ze zogezegd tijd nodig hadden om hun covidpatiënten op te volgen.”
Klein stapje
Een klein stapje werd vervolgens in 2021 gezet met een eerste digitale vergadering. Resultaat: een uitbreiding van de gemengde werkgroep met een pak meer disciplines “zodat een soort Grieks parlement ontstond.”
We spoelen door naar 2022. Nu de covidcrisis achter de rug ligt, focust men weer op het jaareinde om de teksten af te werken. Maar helaas: er ontstaat een patstelling in de werkgroep tussen de anesthesiologen (die nochtans voor 80% met deze thematiek bezig zijn) en de zes andere deelnemende disciplines. Die vrezen blijkbaar territoriumverlies, valt te horen. Prof. Van Zundert nam zelfs het woord boycot in de mond.
Hoe moet het nu verder?
De Hoge Raad erkent enerzijds de prangende problematiek van de aanpak van chronische pijn maar anderzijds komt er via de werkgroep dus geen oplossing uit de bus. Bijgevolg zoekt men heil via de multidisciplinarie pijncentra, en daarvoor moet de Hoge Raad nu een initiatief nemen…
Nieuwe nomenclatuur
Toch eindigt Prof. Van Zundert nog met een lichtpuntje. De nieuwe nomenclatuur radiofrequente behandeling van perifere zenuwen is immers zopas goedgekeurd. Er werd een budget van 1,15 miljoen voor vrijgemaakt en heel onlangs, op 6 maart 2023, gaf ook het Verzekeringscomité zijn zegen. De regeling moet nu alleen nog verschijnen in het Staatsblad.
Evolutie pijngeneeskunde/algologie in België
2005
Proefproject referentiecentra chronische pijn (Riziv)
2007
Publicatie nomenclatuur chronische pijn (Riziv)
2013
Erkenning 37 multidisciplinaire pijncentra en algologische functie (FOD)
2017
Hervorming neurostimulatie (Riziv)
2018
Spine Unit (Riziv)… wachten op publicatie in 2022 (Riziv)
2023
Nomenclatuur referentiecentra perifeer (Riziv)
?
Bijzondere Beroepstitel Algologie en hervorming multidisciplinaire pijncentra? (FOD)
> Planning nieuwe anesthesiologen is krap
