In het proces tegen ozondokter Chris M. vond de rechter het beroepsgeheim van de arts ondergeschikt aan het feit dat de arts verdacht werd van een misdrijf: dan verliezen die stukken hun vertrouwelijkheid. Dat blijkt uit het vonnis en de motivatie van de correctionele rechtbank. Een op zijn minst opmerkelijke stelling.
Gedetailleerde mails met de twintig sporters die hij medisch begeleidde, deden Chris M. de das om. Verder stoorde de rechtbank zich niet aan de vertrouwelijkheid van de medische dossiers die geschonden werd in het onderzoek. Dat blijkt uit het vonnis en de motivering van de rechtbank. De arts werd door de correctionele rechtbank van Leuven veroordeeld tot zes maanden cel met uitstel.

Huiszoeking

In de praktijk van de 55-jarige huisarts in Rotselaar vond op 19 december 2012 een huiszoeking plaats. Daarbij werden zijn mailbestanden en digitale agenda in beslag genomen. Volgens de dokter gebeurde dat op onregelmatige wijze omdat er geen afgevaardigde van de Orde der Artsen als onafhankelijke waarnemer bij aanwezig was, wat in principe inderdaad moet.

Daags nadien doorzochten de speurders de computer van M. in een soort vooronderzoek. De computer bevatte drie bestanden: de medische dossiers van zijn patiënten, mails en zijn agenda. De medische dossiers bevatten geen relevante informatie, maar de mails wel. Daaruit bleek dat enkele sporters zich dopeerden met hulp van de beklaagde. Een tweede nazicht op 8 januari 2013, ditmaal met toezicht van een onafhankelijke waarnemer, bevestigde dat.

Cortisone

Op basis van het mailverkeer verzamelde het parket gedetailleerde informatie over de toediening van producten bij elke individuele sporter, inclusief de tijdstippen. Zo raadde de dokter op 27 maart 2012 Greg Van Avermaet aan om cortisone te gebruiken zo dicht mogelijk bij de Ronde van Vlaanderen die twee dagen later gereden werd. De contacten tussen M. en zijn klanten vonden vaak plaats op cruciale momenten in het seizoen. Zo adviseerde hij Tom Meeusen injecties in de aanloop naar het wereldkampioenschap veldrijden op 29 januari 2012.

De twintig sporters uit de disciplines wielrennen, veldrijden, triatlon, autosport, atletiek en mountainbiking werden in 2013 allen verhoord. Ze klopten bij Chris M. aan met gezondheidsproblemen en blessures. Als hun persoonlijke sportarts behandelde hij allerlei kwaaltjes en ziektes, van klierkoorts en inspanningsastma tot sinusitis en darmproblemen.

Beroepsgeheim

Volgens de arts vielen alle stukken onder het beroepsgeheim. De rechtbank veegde dat argument van tafel. Als een arts in de uitoefening van zijn beroep verdacht wordt van een misdrijf, verliezen de stukken hun vertrouwelijke karakter. De afwezigheid van een waarnemer tijdens het vooronderzoek werd als onregelmatigheid beschouwd, maar vormde geen grond voor nietigheid van het bewijsmateriaal.

De rechtbank achtte het bewezen dat Chris M. aan zes sporters doping verstrekt heeft door het toedienen van ozon. Dat gebeurde door afname, manipulatie en opnieuw toedienen van bloed in de bloedsomloop. Voorts heeft de beklaagde sporters aangemoedigd, bijgestaan of geholpen bij overtredingen van de antidopingregels.

Antidopingwetgeving

Bij de straftoemeting verwezen de rechters naar de regels van de antidopingwetgeving. Die streven naar een dopingvrije sport waarin atleten met gelijke wapens kunnen strijden. "De beklaagde heeft als arts bij de medische begeleiding en behandeling van sporters de grenzen van het toelaatbare opgezocht en overschreden." Het verzoek tot opschorting werd afgewezen bij gebrek aan schuldinzicht van de beklaagde en omdat het "geen passende maatschappelijke reactie zou vormen".

Lees ook: proces-tegen-ozondokter-ozontherapie-deels-als-doping-bewezen