In de ambulante zorg zijn patiënten zich niet altijd bewust van de verschillen tussen geconventioneerde en niet-geconventioneerde artsen. En zelfs patiënten die het systeem kennen, zijn niet altijd in staat om na te gaan of hun zorgverlener al dan niet geconventioneerd is. Problemen met ereloonsupplementen zijn voor mensen in een precaire situatie nog nijpender voor sommige specialismen.

Dat zegt het recente ESO-rapport (1). In de ambulante zorg zijn patiënten zich niet altijd bewust van de verschillen tussen geconventioneerde en niet-geconventioneerde artsen. En zelfs patiënten die het systeem kennen, zijn niet altijd in staat om na te gaan of hun zorgverlener al dan niet geconventioneerd is.

Problemen met ereloonsupplementen zijn voor mensen in een precaire situatie nog nijpender bij specialisaties waarvoor er een tekort aan geconventioneerde artsen is, zoals bij tandheelkunde en oogheelkunde. Wanneer er onvoldoende geconventioneerde gezondheidswerkers zijn, dient de patiënt lang te wachten vóór hij een afspraak kan krijgen.

De digitalisering van sociale, administratieve en gezondheidsdiensten maakt het systeem nog complexer.

Bij de opname in het ziekenhuis moeten de patiënten een verklaring ondertekenen dat ze op de hoogte zijn gebracht van de kosten van een éénpersoonskamer. Toch hebben patiënten niet altijd nauwkeurige informatie over de verschuldigde kosten gekregen of hebben ze de gevolgen van hun keuze niet goed begrepen. Bovendien ondertekenen ze dit formulier bij hun opname, potentieel een stresserend moment dat hun oordeelsvermogen kan beïnvloeden. “Wij hebben ook kennis gekregen van patiënten die foute hoge facturen hebben ontvangen, terwijl ze op het formulier voor een meerpersoonskamer hadden gekozen, of niet in een éénpersoonskamer hadden verbleven”, luidt het nog.

(1)  Rita Baeten en Sophie Cès, European Social Observatory (ESO): "Ongelijkheden in de toegang tot gezondheidszorg in België."

> Lees ook: Dekking ziekenhuiskosten verplichte verzekering België bij de laagste in Europa