Philippe Devos probeerde namens de Bvas de gemoederen te bedaren op de Staten-Generaal van de anesthesisten. "Een staking is een te forse reactie op wat er nu gebeurt met de forfaits. Dit is niet het beste, maar evenmin het slechtste systeem. Meer zorgen baren ons de netwerken." Een interview.

• Hoe kunt u het verschil tussen Nederlands- en Franstaligen verklaren in de opkomst voor deze Staten-Generaal van de anesthesisten?

“We zitten eigenlijk al in een situatie van een semi-forfait. De anesthesist heeft namelijk al geen geld voor post-operatieve opvolging. Voor gehospitaliseerden heeft hij geen geld voor een consultatie ter beschikking."

"Het echte probleem is niet het forfait, wel het risico dat de honorariummassa voor anesthesie vermindert. Men neemt ook niet de mediaan als referentiepunt, wel de ‘mediaan plus X’ in een gesloten forfaitaire enveloppe. Zolang men niet aan de honoraria raakt, moeten we ons niet opwinden. Als men morgen toch beslist om die te doen dalen, dan moeten we natuurlijk met zijn allen reageren. Maar dan zit er waarschijnlijk al een andere regering of minister. Moeten we staken tegen de liberale minister om over enkele jaren een CD&V-minister te krijgen?"

"De Franstaligen zien het huidige risico wel, maar ze willen het stakingswapen pas gebruiken als het effect heeft. Laten we nu gefocust blijven op wat de Franstaligen echt beroert: de netwerken. In Vlaanderen zijn die goed georganiseerd, in Wallonië helemaal niet. Daar vrezen de anesthesisten gewoon dat ze helemaal geen operatiekwartier meer zullen hebben waar ze werken.”

• Hoe ziet u de positie van de Bvas hierin?

“De Bvas zit hier wat verveeld mee. Ze begrijpt de bekommernissen van de BSAR, maar probeert ook het globale plaatje te zien. Als één beroepsvereniging uit het forfait stapt, wat dan met alle andere?"

"Elk systeem heeft onjuistheden. Denk aan het systeem van de referentiebedragen waar de stropers pas drie jaar nadien hun boete moeten betalen. Maar moeten we daarom het hele systeem overboord gooien?"

"Ik zeg niet dat dit het beste systeem is, maar het is ook niet het slechtste. Volgens mij volstaat het niet om daar al onze energie op te richten met een nationale staking. Voor de netwerken is die staking wel gerechtvaardigd als er geen oplossing in zicht komt. Een andere mogelijkheid is dat we uit het akkoord stappen. Het is een kwestie van strategie.”