Ziekenhuizen sluiten onderling volop samenwerkingsovereenkomsten af, maar kan een dienst daar met een eigen samenwerkingspolitiek tegen ingaan?

Dat was een van de vragen die vielen op het symposium: "De medische raad geadviseerd", georganiseerd door het Vlaams Artsensyndicaat. Dr. Luc De Clerck gaaf toelichting want de zaak is nu natuurlijk brandend actueel. En het is helemaal niet denkbeeldig dat de artsen uit twee diensten van naburige ziekenhuizen, die traditioneel samenwerken, de politiek van de directie of overheid doorkruisen als die kiest voor een ander ziekenhuis. Vandaar de vraag: "In se kun je toch als dienst een perfecte netwerking hebben met andere ziekenhuizen op dienstniveau terwijl directies met andere ziekenhuizen netwerken?” Logisch gezien moeten artsen die vrijheid behouden, maar het ligt toch niet zo simpel, aldus dr. De Clerck.

Moeilijk voor basiszorg

Het ziet er namelijk naar uit dat de zogenaamde 'basisziekenhuizen' in het getrapte ziekenhuismodel van minister De Block op dat vlak in een keurslijf gedwongen worden. Dr. De Clerck: “Voor de basiszorg wordt het niet eenvoudig. Denk bijvoorbeeld aan interventionele of veel voorkomende ingrepen waarvoor aanrijtijden belangrijk zijn. Daar zal de dienst zich moeten schikken naar de afgesproken ziekenhuisnetwerking of het toegekende zorggebied. Niet onbelangrijk is dat de patiënt ook zijn zegje krijgt als hij op de grens van twee zorggebieden zit. Dan kan hij mee beslissen voor het ene of het andere ziekenhuis."

Meer keuze voor complexe zorg

Het ligt in de lijn der verwachtingen dat het model om als basisziekenhuis vast samen te werken met een referentieziekenhuis, veralgemeend wordt,  weliswaar zoveel mogelijk in overleg met de sector. Gevolg daarvan is minder flexibiliteit voor deze basisziekenhuizen. Voor complexe zorg - waar men aangewezen is op enkele autoriteiten of specifieke expertise - blijven allicht meer keuzemogelijkheden bestaan.