De helft van de urgentieartsen overweegt ernstig om van job te veranderen. Zestien procent is hier actief mee bezig en wil binnen de zes jaar uit het vak stappen. Fysieke of emotionele uitputting en het gevoel dat ze te veel van hun sociaal leven moeten inboeten, zijn de voornaamste drijfveren om de handdoek te werpen. En dat terwijl er nu al een acuut tekort is, schrijven de Mediahuis-kranten zaterdag.
"Bijzonder onrustwekkend", noemt Jan Stroobants, voorzitter van de Belgische spoedartsen, de resultaten. Ze komen uit een onderzoek dat de wetenschappelijke vereniging van Belgische urgentieartsen eind 2015 uitvoerde in samenwerking met de Gentse universiteit. 'Dit bevestigt wat wij al lang aanvoelen: mensen vallen uit of stoppen halverwege de opleiding. Er zijn te veel depress ies en zelfmoorden onder collega's."
Een te hoge administratieve last, weinig erkenning voor het werk een scheefgetrokken balans tussen werk en privé zijn de grote boosdoeners. Uit het onderzoek blijkt dat spoedartsen gemiddeld 35 procent van hun uren presteren in nachtshifts en een kwart in het weekend. In sommige ziekenhuizen loopt dat op tot meer dan een op de twee shifts.
