Brusselse rusthuizen voelden zich in eerste golf in de steek gelaten, maar loven Iriscare

De Brusselse rust- en verzorgingssector voelde zich bij de start van de coronacrisis in de steek gelaten door de overheid, onder meer door gebrek aan beschermings- en testmateriaal, en de soms tegenstrijdige richtlijnen van de overheden. Maar tijdens de hoorzitting in de bijzondere coronacommissie van het Brussels Parlement hadden de sprekers deze voormiddag enkel woorden van lof voor Iriscare en directeur Tania Dekens (foto).

De commissie hoorde tijdens de voormiddagzitting Vincent Fredericq, secretaris generaal van Ferubel (federatie van commerciële rusthuizen), Christian Dejaer, directeur-coördinator rustoorden bij Gibbis (federatie van de private social profit), en Jean-Marc Rombeaux, adviseur bij de federatie van de OMCW's.

Voor Vincent Fredericq werden de rusthuizen bij de uitbraak van de coronacrisis "opgeofferd". Ze bleven in de dode hoek bij het beheer van de crisis tijdens de eerste golf, maar ze moeten ook een gewetensonderzoek doen over hun eigen tekortkomingen bij de voorbereiding van een mogelijke crisis. Hij herinnerde aan het gebrek aan beschermingsmateriaal, de onvoldoende en laattijdige testcapaciteit voor zowel bewoners als personeel en de haperende opsporing. Maar hij wees ook op de grote verschillen tussen de instellingen in aanpak en op de ontoereikende basisvorming van het personeel.

Fredericq was net als Christian Dejaer erg positief over het werk van Iriscare. "Iriscare was gelukkig op de hoogte van de uitdagingen. Alleen Iriscare is erin geslaagd om al het nodige beschermingsmateriaal te leveren aan de Brusselse woonzorgcentra", dat in tegenstelling tot in de andere gewesten. Voor Dejaer was Iriscare "briljant".

De sprekers kwamen ook terug op de berichten dat ziekenhuizen zouden geweigerd hebben om besmette rusthuisbewoners op te nemen. Volgens Vincent Fredericq werden besmette bewoners ook te vroeg naar het rusthuis teruggestuurd door ziekenhuizen en weigerden ze testen uit te voeren. De ziekenhuizen kregen daartoe niet de opdracht, maar het gebeurde volgens hem omwille van het "klimaat". Dat er wel degelijk problemen waren bleek uit een federale omzendbrief eind juli waarin duidelijk gesteld werd dat rusthuisbewoners ongeacht hun leeftijd altijd naar het ziekenhuis vervoerd moeten kunnen worden.

Hij pleitte voor een hogere tegemoetkoming voor het beschermingsmateriaal, een duidelijke missie en financiering van de coördinerende arts, en een betere opleiding van zowel directie als personeel. Dat elk WZC over een psycholoog zou moeten beschikken, zoals minister van Volksgezondheid Alain Maron in het parlement verklaarde, is voor Fredericq een goede zaak, maar zullen er voldoende middelen hiervoor beschikbaar zijn en zijn er wel voldoende psychologen om dit te realiseren?

Christian Dejaer en Jean-Marc Rombeaux benadrukten dat het negatieve beeld dat de WZC's hebben na de drama's die er zich hebben afgespeeld tijdens de eerste golf moet worden weggewerkt. Het gevolg is immers dat heel wat rusthuizen met vele lege bedden kampen en moeilijkheden hebben om voldoende personeel te vinden. De overheid moet de verliezen van de WZC's voor 2020 en het begin van 2021 opvangen. Daarnaast is het nodig dat het aanbod wordt aangepast aan de diversiteit van de bewoners en dat lonen van het personeel concurrentieel worden gemaakt.

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.