Nederlandstalige specialisten menen in meerderheid dat ze ondervertegenwoordigd zijn in de beleids-en adviesorganen die maatregelen nemen voor de Covid-19-crisis (zie grafiek). 

Dat op zich is al bedenkelijk, maar troost u: bij de Franstaligen voelt driekwart zich niet vertegenwoordigd. En uw collega-huisartsen scoren hier zelfs 8/10.

Maar goed: heeft de politieke wereld dan geleerd uit de eerste golf? Is dat voelbaar  in de maatregelen die recent beslist werden? Een flink derde meent dat er veel of toch een beetje uit geleerd werd, maar de meesten denken toch niet (genoeg). Een buis voor de politiek dus met misschien als enige verzachtende omstandigheid dat we leefden met een minderheidsregering tijdens de peiling en zo is de beweegruimte van de politici wel beperkt. Marc Moens (Bvas) is er zich van bewust dat de vele vragen waarmee patiënten opgezadeld werden door de zwakke communicatie van het beleid, niet van die aard waren om u mild te stemmen. “Als de artsen het al niet allemaal konden volgen, wat zou de bevolking het dan kunnen? Veranderingen kwamen er om de haverklap. Natuurlijk is er voortschrijdend inzicht, maar niet elke dag moet je nieuwe details gaan communiceren!”

Dat specialisten zich ondervertegenwoordigd voelen, lijkt vreemd met al die artsen-experts die op de TV-schermen en in de kranten defileerden, maar “het merendeel was epidemioloog of viroloog. Virologen zijn eigenlijk klinisch biologen die je niet bij de klassieke klinische specialismen kunt onderbrengen. We zagen bijvoorbeeld amper pneumologen die in het heetst van de strijd stonden. Expert Erika Vlieghe stond als algemeen internist en infectioloog nog het dichtst bij de gewone praktijk.”

“Had de politiek dit beter kunnen aanpakken?“ De syndicaten gaan akkoord dat “er zeker fouten gemaakt en er is een gebrek aan eenheid van commando was. Maar nuance geldt voor zeer gedreven ambtenaren die het best van zichzelf geven om deze crisis te beheren. Alles over één kam scheren is dus onjuist. Echt politiek leiderschap ontbrak, met éénduidige sobere en verstaanbare 1 A4-communicatie en dit zeker de eerste maand(en). Op een vast tijdstip in de week. Met herhaling van de hygiëne-basisregels. De bevolking blijven responsabiliseren ook, voor een toekomst waar men meer moet leren leven met een gecontamineerde leefomgeving”, luidt het bij Bvas en AADM.

“Het gebrek aan testmateriaal, naast natuurlijk ook voortschrijdend inzicht, maakten dat de richtlijnen op den duur wel erg vaak veranderden” beaamt ASGB-voorzitter Reinier Hueting. Het ASGB/Kartel heeft elke wijziging steeds zo snel mogelijk doorgestuurd naar de leden. De bevoegdheden zijn te versnipperd en de politici kunnen het maar niet laten telkens ook hun eigen mening te ventileren. Dat de overheid er zo niet in slaagt om eenduidig en helder te communiceren is kennelijk van ondergeschikt belang, maar draagt wel bij tot de ‘coronamoeheid’.

Welke stappen verwacht u dan wel van die bevoegde overheid en of regeringen om de tweede golf Covid-19 beter te managen? Op nummer 1 opnieuw: duidelijke communicatie, maar daarnaast ook daadkracht, snellere beslissingen, eenheid van commando, geen vijf of zes virologen aan het roer, consistentie. Speciaal voor de Vlaamse regering: betere contact tracing… de vaudeville rond de invoering ervan is echt wel blijven hangen.

Lees ook:
> Vooral onduidelijke richtlijnen bemoeilijken uw werk
> U mag puin patiëntencommunicatie ruimen
> Voor helft specialisten lag uitgestelde zorg 'iets' of 'veel' lager