Marc Moens (Bvas) apprecieert de waarde van het pas voorgestelde rapport meerjarenbegroting. De zogenaamde ‘transversaliteit’ die wordt ingevoerd, doet hem en zijn collega Jacques de Toeuf wel de wenkbrauwen fronsen.
Het budget 2022 en de daaropvolgende meerjarenbegroting 2022-2024 moeten steunen op een rapport op basis van een uitgewerkte innovatieve en ‘transversale’ of silo-doorbrekende methodologie. Het eindrapport wordt ten laatste op 20 september ter goedkeuring aan het Verzekeringscomité en de Algemene Raad voorgelegd.
Maar gisteren werden de contouren dus al wat duidelijker in een omvangrijk document van 103 bladzijden met 264 bladzijden bijlagen, in een zogenaamd ‘intermediair rapport’. Het werd voorgesteld aan 126 betrokkenen, vergezeld van een ‘notificatie’ die we moeten opvatten als een intentieverklaring (1).
Silo’s doorbreken
“Een stap vooruit of een mijlpaal?”, vraagt Marc Moens zich af. “Positief is dat we zullen werken met een meerjarenbudget, maar we zien minder graag dat men schermt met het principe van ‘transversaliteit’ zoals zich dat nu aandient.
“Men schildert de aparte budgetten die we in het verleden hanteerden voor farma, artsen, ziekenhuizen, verpleegkundigen, vroedvrouwen… af als silo’s en ivoren torens. Maar die silo’s doorbreken houdt gevaren in. Om het met Jacques de Toeuf te zeggen: ‘Wij sponsoren als artsen al 30 jaar de ziekenhuissector met onze honoraria, maar we willen dat niet ook nog doen voor andere sectoren.’”
Appropriate care
“De zogenaamde ‘appropriate care’ met de juiste zorg op de juiste plaats door de juiste persoon bij de juiste patiënt is in elk domein van toepassing, niet alleen bij de artsen. “Ook wij zijn voor verantwoordelijke zorg en niet alleen voor vrijheid/blijheid zoals men ons wel eens karikaturaal voorstelt.”
“Overigens passen we al jaren het principe van interne transversaliteit toe bij de eigen honoraria van niet minder dan 50 specialismen (huisartsen incluis): iedereen weet dat we via selectieve indexering zo de situatie verbeterd hebben voor onder meer psychiaters en pediaters. We gaan niet mee in de koers om transversaliteit aan ons op te leggen richting andere groepen.”
Dokter Moens is ook teleurgesteld in de projecten die na wetenschappelijke selectie voorlopig het licht op groen kregen. Daarin is weinig terug te vinden van het Bvas-gedachtengoed maar wel veel van ideeën die eerder diametraal daarop staan. “Ik zie bijvoorbeeld de verplichte derdebetaler voor de eerste lijn en de verplichte inschrijving bij huisarts en huisapotheker. Verder krijgt het systeem van medische huizen voorrang.”
(1) Ter herinnering: het meerjarig begrotingstraject 2022-2024 kwam tot stand dankzij drie task forces, een wetenschappelijk comité en een stuurgroep. Het is een antwoord op het begrotingsvoorstel van het Verzekeringscomité en de Algemene Raad van de voorbije jaren. Het past ook binnen de doelstellingen van het federale regeerakkoord dat mikt op duidelijke gezondheidsdoelen die de kwaliteit verhogen, de gelijke toegang verbeteren en doelmatige zorg.
