Opnieuw legt de ziekenhuisbarometer van gezondheidsfonds CM grote verschillen bloot voor dezelfde ingreep in verschillende ziekenhuizen. Een voorbeeld dat er voor de CM uitspringt is een borstreductie wegens functionele hinder. Die kost het 29-voudige als je het duurste tegen het goedkoopste ziekenhuis afzet, aldus Luc Van Gorp.
Een ziekenhuisopname in een kamer voor twee of meer personen kost gemiddeld zes keer minder dan in een eenpersoonskamer. In kamers voor twee of meer personen zijn ereloonsupplementen verboden. Toch kan ook daar de factuur hoog oplopen, luidt het. "Voor een borstreductie omwille van functionele hinder bijvoorbeeld betaalt een patiënt in ziekenhuis A 2.763 euro uit eigen zak. In ziekenhuis B is dat maar 103 euro. Dezelfde ingreep, hetzelfde kamertype, maar wel 27 keer goedkoper. Dat heeft alles te maken met niet-vergoedbare honoraria."
Supplementen
Dat de ereloonsupplementen in ziekenhuizen in 2018 voor het zoveelste jaar op rij gestegen zijn, is nauwelijks nog een verrassing te noemen, gaat de CM verder. Voor een klassieke opname (met overnachting) namen ze opnieuw met 4,7% toe, bovenop de index. In een eenpersoonskamer betaalt een patiënt daardoor nu al 1.619 euro per opname uit eigen zak, zo blijkt uit de vijftiende editie van de ziekenhuisbarometer van CM Gezondheidsfonds. Voor een kamer voor twee of meer personen is dat 278 euro (zonder supplementen).
Ook wie ervoor kiest om samen met andere patiënten op één kamer te liggen, riskeert voor sommige ingrepen in sommige ziekenhuizen toch een serieuze rekening te krijgen. Er zijn zelfs ziekenhuizen waar de kostprijs ten laste van de patiënt voor dezelfde ingreep (bijna) even hoog is in een kamer voor twee of meer personen als in een eenpersoonskamer, stipt de CM aan. Zoals dus voor de ‘borstreductie omwille van functionele hinder’.
Onwettig
Voor die ingreep rekenen bepaalde ziekenhuizen regelmatig niet-vergoedbare honoraria aan, die soms gewoonweg onwettig zijn. Die moet de patiënt zelf betalen. Sommige ziekenhuizen doen dat alleen voor opnames in een kamer voor twee of meer personen, waardoor de kostprijs op gelijke hoogte komt als die voor een eenpersoonskamer, waar geen niet-vergoedbare prestaties aangerekend worden.
Andere ziekenhuizen volgen de omgekeerde weg. Zij factureren voor deze ingreep enkel niet-vergoedbare honoraria in eenpersoonskamers. Daardoor is de mediane kostprijs voor de patiënt in die ziekenhuizen zo’n dertig keer hoger in eenpersoonskamers ten opzichte van kamers voor twee of meer personen. In nog andere ziekenhuizen betalen patiënten bij deze ingreep dan weer nooit niet-vergoedbare honoraria.
Creatief
‘Uiteraard kunnen er individuele situaties zijn die een enigszins andere aanpak vereisen, maar zo’n grote prijsverschillen voor dezelfde ingreep, zijn niet te verantwoorden’, zegt CM-voorzitter Luc Van Gorp. ‘We kunnen niet anders dan concluderen dat ziekenhuizen en/of artsen creatieve manieren zoeken om extra inkomsten te genereren. Niet-vergoedbare honoraria zijn er daar één van, maar ook de ereloonsupplementen, kamersupplementen of comfortsupplementen voor bijvoorbeeld een televisie of koelkast op de kamer, blijven oplopen.’
Hospitalisatieverzekering
En al die kosten zijn voor rekening van de patiënt. Zelfs een hospitalisatieverzekering biedt niet altijd garantie, aangezien niet alle verzekeringen bijvoorbeeld niet-vergoedbare honoraria terugbetalen. ‘We evolueren steeds verder in de richting van een gezondheidszorg met twee snelheden. De kwaliteit van de zorg mag dan wel dezelfde zijn, wie de beste omkadering wil, moet daarvoor in zijn portemonnee tasten.’
Supplementenverbod én voldoende financiering
Nochtans is een eenpersoonskamer al lang geen luxe meer. De patiënt vraagt ernaar, ziekenhuizen richten er steeds meer in en internationaal onderzoek toont aan dat eenpersoonskamers meer voor- dan nadelen hebben. ‘Eenpersoonskamers moeten dan ook de norm worden voor opnames met minstens één overnachting’, gaat Luc Van Gorp verder. ‘Dat kan echter alleen als er een verbod komt op ereloonsupplementen.
De boodschap van de CM wordt dit keer ook in de context gezet van de (ondermaatse) ziekenhuisfinanciering en de buitensporige overdrachten van de artsenhonoraria, maar goed ook. Want eigenlijk vormt dit de grondslag van vele scheefgroeiingen zoals met de hospitalisatieverzekeringen: "Uiteraard is het belangrijk dat ziekenhuizen voldoende gefinancierd worden en dat artsen een correcte verloning krijgen. Wij pleiten er dan ook voor om een deel van de premies die we nu betalen voor hospitalisatieverzekeringen over te hevelen naar de wettelijke ziekteverzekering."
Transparantie
Eerder al liet de CM zich uit over de onhoudbare toestand van de hospitalisatieverzekeringen waarin het ook met zijn eigen polissen verzeild is geraakt. Dit pleidooi lijkt dan ook niet gespeend van enig eigenbelang. Maar voor Luc Van Gorp kan de overheveling van de hospitallisatieverzekering naar de wettelijke ziekteverzekering "omdat er zonder ereloonsupplementen eigenlijk geen hospitalisatieverzekeringen meer nodig zijn. Voorwaarde om dat te doen is wel dat er transparantie komt over de manier waarop ziekenhuizen en artsen het geld onder elkaar verdelen. Vandaag is die er niet. Ook andere supplementaire kosten, zoals niet-vergoedbare honoraria, moeten transparant gereguleerd worden."
Een zoveelste voorzet om de ziekenhuisfinanciering en de nomenclatuur op een andere leest te schoeien, een proces dat nu echt wel op kruissnelheid zou moeten komen.
> De volledige barometer vindt u hier.
Lees ook:
