Eigenaars van een appartement aan de kust mogen de kosten daarvan aftrekken van de vennootschapsbelasting, zo oordeelt het hof van beroep van Gent. Zelfs als dat appartement alleen privé wordt gebruikt, meldt De Tijd. MediSfeer en De Specialist keken het arrest in.
Vormt een appartement aan zee dat een vennootschap gratis ter beschikking stelt van haar bedrijfsleider fiscaal aftrekbare beroepskosten? Die vraag is een niet aflatende bron van discussies met de fiscus. Het hof van beroep van Gent velde op 3 december een belangrijk arrest. Daarmee haalde Bloom Law Firm, het advocatenkantoor van de bekende fiscaal expert Michel Maus, zijn slag thuis.

Argumentatie
Hoe luidt de argumentatie? Elke investering van een vennootschap die erop gericht is om waarde te creëren, voldoet aan de voorwaarden voor fiscale aftrek. De kosten vin de vennootschapsbelasting kunnen dus afgetrokken worden, ook al gebruikt de bedrijfsleider het appartement alleen privé en nooit beroepsmatig. Een potentiële meerwaarde op lange termijn volstaat’, zegt fiscaal advocaat Thierry Lauwers in De Tijd. ‘Zowel de afschrijving van de aankoopwaarde als de intresten van de lening worden aanvaard als aftrekbare beroepskosten. Daarmee gaat het hof verder dan eerdere arresten.’

Arrest
Wat was precies de aanleiding tot dit arrest en hoe haalde de betrokken partij, verdedigd door meester Michel Maus, haar gelijk tegen de fiscus? Zonder al te technisch te worden: het ging om de aankoop van twee appartementen in De Haan an zee, via een vennootschap, respectievelijk in 2002 en 2010. In 2015 liet de taxatiedienst weten dat ze niet akkoord ging met de aanslagjaren 2013 en 2014, meer bepaald waar het de aftrek als beroepskosten betrof. Daarom rekende de dienst resp. 2.470,12 euro (2013) en 92.895,18 euro (2014) aan. Na wat juridisch getouwtrek kwam het tot een uitspraak in eerste aanleg in 2018, maar daartegen ging de appellante in hoger beroep, gevolgd door eveneens een (incidenteel) hoger beroep van de fiscus.

'Interessant investeringsgoed'

Kern van de zaak is de vraag of de aankoopkosten gemaakt zijn om belastbare inkomsten te verkrijgen of te behouden. En dan zegt de rechtbank onder meer: "Afgezien van het feit dat het van algemene bekendheid is dat een appartement aan de Belgische kust een interessant investeringsgoed is gelet op de waardevastheid, bevestigt de appellante met haar stuk haar stelling dat voor dergelijke vastgoedinvesteringen in de regel een waardestijging plaatsvindt (de waarde van het eerste appartement steeg intussen op 15 jaar tijd met 75% (inflatie exclusief, red.)." 

De fiscus weerlegde dan weer dat voor dat appartement in 2012 maar 0,61% rendement en in 2013 0,5% rendement werd geboekt. Maar volgens de rechtbank gaat de taxatiedienst dan voorbij aan de essentiële factor dat de appellante volle eigenaar is van beide appartementen en dat de onroerende goederen goed op het actief van de balans staan en een permanente meerwaarde vertegenwoordigen. Een fundamenteel verschil met de vennootschap die slechts een (tijdelijk) vruchtgebruik  heeft. Bij een verwerving van het appartement in volle eigendom zal een eventuele latere meerwaarde volledig toekomen aan de vennootschap. 

In de praktijk zal het vruchtgebruik in principe uitdoven na de overeengekomen looptijd waardoor de volle eigendom uiteindelijk toekomt aan de zaakvoerder. Een eventuele meerwaarde bij de verkoop van de volle eigendom komt dan toe aan de zaakvoerder en niet aan de vennootschap. Daarom moeten beide aanslagen worden ontheven in zoverre ze geen aftrek bevatten van de kosten voor de twee betreffende appartementen.

De fiscus wordt ook veroordeeld tot het betalen van de gerechtskosten.

> Lees ook: chirurg in Knokke doorn in het oog van CD&V