Waar? Antwerpen, Wilrijk – Campus Drie Eiken
Wanneer? 20.09.2022 tot 21.09.2022
Op 20 en 21 september vindt het elfde Vlaams Geestelijke Gezondheidscongres plaats in Antwerpen, met als thema “Wat werkt en voor wie?”
Wat wordt het nieuwe normaal in de geestelijke gezondheidszorg na de uitdagingen van de wereldwijde coronapandemie? Het is een vraag die velen zich stellen. We hebben helaas geen eenduidige of volledige antwoorden. Onzekerheden beheersen al meer dan een jaar het leven van elke dag, en het ziet er niet naar uit dat het snel anders wordt. Dit vraagt veel soepelheid, aanpassingsvermogen en doorzetting om er mee te blijven omgaan.
We kijken ook niet meer op van de zoveelste nieuwe virusvariant of regelgeving. Het lijkt wel een tweesnijdend zwaard, “de” metafoor van onze sector sinds lange tijd. Er is heel veel inzet, er zijn prachtige projecten en we bereiken zo veel. Maar tegelijkertijd kan het ook nog zo veel beter.
Nu de wereld stilaan weer recht krabbelt, worden evaluaties en afwegingen gemaakt over de afgelopen periode. Het mag geen verrassing zijn dat de geestelijke gezondheidszorg zich moeiteloos staande heeft kunnen houden naast, maar vooral samen met de algemene geneeskunde. Kleine en grote initiatieven voor het welzijn van patiënten rezen als paddenstoelen uit de grond. Telefonische consulten en beeldbellen werden geïntroduceerd; zelfzorg voor hulpverleners stond plots op de voorgrond. Participatie, gedeelde besluitvorming en samenhorigheid evolueerden naar gemeengoed en waren niet meer exclusief van de geestelijke gezondheidszorg.
“Leren van het verleden, leven in het vandaag, en hopen voor morgen. Maar nooit ophouden met vragen stellen.”
Dit universele devies van Albert Einstein mogen we zeker nu niet uit het oog verliezen.
Tijdens het 11de Vlaams Geestelijke Gezondheidscongres gaan we op zoek naar antwoorden op elementaire vragen.
Wat zijn de fundamenten van de geestelijke gezondheidszorg, op vlak van kennis, bejegening en universele mensenrechten? Zorgvuldig inzoomen op hoe diagnostiek en therapie worden aangewend, kan inzichten geven in wat werkt en voor wie. Maar ook in wat er ontbreekt in onze geestelijke gezondheidszorg. Hoe reëel zijn de wachtlijsten en wat valt er aan te doen? Is public mental health voldoende uitgebouwd in dit land? Blijven intolerantie, stigma en discriminatie essentiële strijdpunten of hebben we intussen bereikt wat we moeten bereiken? Kortom, back to basics met ongemakkelijke maar noodzakelijke vragen.
