Het Franstalig Brussels Parlement heeft unaniem het licht op groen gezet voor het samenwerkingsakkoord voor de uitrol van het seksuele voorlichtingspakket Evras in het Franstalige onderwijs. Er was één onthouding.

Over Evras (Education à la Vie Relationnelle, Affective et Sexuelle) is de voorbije weken veel inkt gevloeid. Het decreet van de Franse gemeenschapsregering, dat in totaal vier uur seksuele voorlichting verplicht in het zesde leerjaar en het vierde middelbaar in de Franstalige scholen, ontlokte hardnekkig protest en gaf zelfs aanleiding tot brandstichting op scholen.

Om het lessenpakket uit te rollen, was een samenwerkingsakkoord vereist tussen het Waalse Gewest, de Franse Gemeenschap en de Franse Gemeenschapscommissie (Cocof), dat in het Brusselse Gewest gemeenschapsbevoegdheden als onderwijs en cultuur waarneemt. Het parlement van de Cocof was de laatste Franstalige instelling die dat akkoord nog moest bezegelen. 

Barbara Trachte (Ecolo), de minister-president van de Cocof, beklemtoonde aan het begin van de zitting dat de algemene invoering van Evras in het Franstalige onderwijs tot doel heeft om "jongeren te beschermen en hen te emanciperen, hen handvaten aan te reiken om zich te ontplooien". 

Stroom van fake news

Zowel de sprekers van de meerderheid als de oppositie stelden de stroom aan fake news over Evras aan de kaak, met claims als zou het lessenpakket jongeren zou aanzetten tot seksuele daden, pornografie zou verheerlijken of geslachtswijzigingen zou stimuleren. Ze herhaalden dat het pakket, ontwikkeld door professionals, moet toelaten om kwesties als respect, omgaan met emoties, mentale gezondheid, ongewenste zwangerschap, instemming en belaging aan te snijden. 

Françoise De Smedt (PVDA) vond het wel belangrijk dat de inhoud blijvend opgevolgd wordt en dat ongeruste ouders niet gestigmatiseerd worden. Ook Christophe De Beukelaer (Les Engagés) betreurde de instrumentalisering van Evras door complotdenkers allerhande, maar hij wees er wel op dat de methode die is gevolgd bij de ontwikkeling van de gids niet heeft geholpen om de hele bevolking mee te krijgen. Dat laatste argument leidde uiteindelijk tot één onthouding onder de parlementsleden van de centristische oppositiepartij.