Een op de zes drinkwateranalyses in Vlaanderen voldoet niet aan de strengste PFAS-normen. Dat schrijft De Tijd woensdag op basis van recente cijfers van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM). De kosten om het water voldoende te zuiveren lopen in de miljoenen. In een reactie benadrukt de VMM dat het niet om wettelijke normen gaat, wel om streefwaarden
De VMM hanteerde de advieswaarde van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA), die zich toespitst op de vier voornaamste en schadelijkste soorten PFAS (PFOS, PFOA, PFHxS en PFNA). De EFSA legt de drempel daarvoor op (samengeteld) 4 nanogram per liter drinkwater. Die drempel, de zogenoemde EFSA-4, werd in 2022 in 16,1 procent van de kraanmetingen en analyses van het Vlaamse drinkwaternet overschreden.
In sommige regio's is de PFAS-vervuiling groter dan in andere. In het gebied rond Halle lag de gemiddelde concentratie in 2022 boven 20 nanogram per liter, met uitschieters tot meer dan 50 nanogram per liter, twaalf keer hoger dan de streefwaarde. Ook in de Brusselse Rand, Leuven en omgeving, grote delen van Oost-Vlaanderen en het oosten van Limburg zijn de PFAS-concentraties te hoog.
Opmerkelijk: in de regio rond Zwijndrecht, waar de fabriek van 3M ligt, wordt de drempel wel gerespecteerd. De drinkwaterbedrijven die daar leveren, halen hun water uit het Albertkanaal, dat tot nu toe redelijk gespaard bleef van PFAS.
In een reactie zegt de VMM dat het "op basis van de huidige wetenschappelijke kennis nog niet helemaal duidelijk is of de EFSA-4-waarde de meest geschikte gezondheidskundige grenswaarde is voor PFAS in drinkwater". "Het klopt dus niet dat dit de strengste normen zijn, dit is een streefwaarde", zegt woordvoerster Katrien Smet.
De woordvoerster voegt eraan toe dat ons drinkwater wel voldoet aan de wettelijke normen die de Vlaamse regering heeft vastgelegd. Zo zijn de twee normen 'Som PFAS' en 'Totaal PFAS' niet overschreden, klinkt het. Ook voldoet ons kraanwater aan de Hazard Index van het Amerikaanse milieuagentschap EPA, zegt de VMM.
