Aanstaande zaterdag houdt het Verbond van Belgische beroepsverenigingen van Artsen-Specialisten (VBS) zijn jaarvergadering. Reden voor voorzitter Stan Politis om een eerste balans op te maken sinds het begin van zijn voorzitterschap.
Sinds hij VBS-voorzitter werd, is nog geen jaar verstreken. In die korte periode gaf Prof. dr. Politis wel al blijk van daadkracht voor én achter de schermen. Een van zijn paradepaardjes was de vernieuwing van de headquarters. En zie, intussen is het oude gebouw volledig leeggemaakt zonder daarom de rijke VBS-geschiedenis tekort te doen: alle documenten, tot 70 jaar oud, worden ingescand. Op zich al een tijdrovende maar noodzakelijke operatie. Maar daarmee is de stap naar de digitalisering ingezet, en dat werd meer dan tijd.
Zo goed als alle drukwerk is inmiddels verdwenen in de communicatie en dat levert meteen een flinke financiële winst op. De voorzitter is er trots op dat het VBS weer zwarte in plaats van rode cijfers schrijft. Het afgelopen jaar boekte het VBS naar zijn zeggen een winst van om en bij 200.000 euro. Het jaar voordien stond de teller nog op zowat 160.000 euro verlies. Daarbij dient wel opgemerkt dat hier geen operationeel financieel resultaat meegerekend is.
“We investeerden intussen volop in ledenservice. Niet alleen door de boekhouding van onze leden op ons te nemen, maar ook door hulp te bieden in de aanloop naar de verplichte elektronische facturatie volgend jaar. Verder werken we intens samen met zowel Bvas als ASGB wat inhoudelijke thema’s betreft. “Via Bvas kunnen we allerlei belangrijke vergaderingen van essentiële commissies volgen. Denk aan de accrediteringsstuurgroep en de Technisch Geneeskundige Raad (TGR).”
Prioriteitenlijstje
“Op ons prioriteitenlijstje staan nog een resem dossiers waarin we schot willen brengen. In eerste instantie dat van de ereloonsupplementen, maar daarnaast willen we puin ruimen bij de onwerkbare transparantiecodes die de overheid ons oplegt: een enorme administratieve belasting betekent dat. Voor ieder nummer moet je een cascade aan gegevens invullen als arts. Een hoofdthema zijn verder de werkzaamheden rond de nieuwe nomenclatuur. We willen absoluut dat die hervorming slaagt maar het mag niet gaan om een zuiver horizontale herijking waarbij er simpelweg meer geld naar de ziekenhuizen vloeit.”
Nog op het hindernissenpad van de artsen ligt de verplichting om allerlei registers in te vullen. Soms is dat nodig, bijvoorbeeld om tot een prothesekadaster te komen. “Maar het loopt wel uit de hand als men gedwongen wordt om niet minder dan 54 velden in te vullen om het ereloon te attesteren. Dat blijkt het geval te zijn bij de spinesurgery. Velden die overigens nooit gebruikt zullen worden door neurochirurgen en evenmin door het Riziv.”
Zwaar op de maag van Stan Politis en zijn organisatie ligt voorts de kwestie van de verhoogde tegemoetkomingen (VT’s). Er bestaat natuurlijk een patiëntencategorie die daarop volop recht heeft, maar dat er volgend jaar zomaar eventjes 2,7 miljoen Belgen voor in aanmerking zullen komen? Dat is een brug te ver.
Specialisaties valoriseren
Het VBS volgt ook aandachtig hoe je in een klein land als België specialisaties kunt valoriseren. Aan de wildgroei in subspecialisaties moet op een of andere manier paal en perk gesteld worden door die wereld beter te structureren via portfolio's. “We kanten ons tegen de diarree van zogenaamde ‘titel 3’s’”, klinkt het droog. In de beeldvorming wordt het onwerkbaar als je daar richting 12 titels evolueert. De oplossing ligt enerzijds in meer individualisering, maar anderzijds ook om die titels open te zetten naar diensten (multidisciplinair). “Wat we beslist niet moeten doen, is te veel gaan centraliseren zoals de overheid voorstaat.”
Het VBS moet volgens dr. Politis de beroeps- en wetenschappelijke organisaties beter integreren omdat ze elkaar versterken. Vandaar ook een goedkoper VBS-lidgeld voor wie die integratiestap zet als vereniging. Hij is tevens voorstander van meer visitaties en de implementatie van guidelines: voor speciale pathologie kan dat gaan om de implementatie van internationale richtlijnen.
Ziekenhuisfinanciering
Last but not least laat Stan Politis zijn licht schijnen over de ziekenhuisfinanciering en de centralisatie van expertise. Denk aan hoofd- halstumoren, borst-, pancreas- en slokdarmkanker. “We zijn niet mordicus tegen centralisatie, maar wel als die doorschiet. Centralisaties zijn zeer orgaangebonden. Voor chirurgie heeft dat zin, maar voor medische oncologie werkt dat absoluut niet omdat de toegediende medicatie helemaal niet orgaangebonden is. De overheid denkt daar veel te simplistisch over.”
Dr. Politis sluit af met de volgens hem stiefmoederlijke behandeling van extramurale praktijken die onterecht weggezet worden als zogenaamde villageneeskunde. “Ze worden stiefmoederlijk behandeld, kunnen niet rekenen op forfaits of ligdagfinanciering. Zo ontstaat een shift, weg van de extramurale praktijken. Net daardoor verhoog je nog het verpleegkundigentekort binnen de ziekenhuismuren en zijn ziekenhuizen gedwongen om zeer dure interim-verpleegkundigen in te schakelen. Bovendien: als je alle geneeskunde binnen de ziekenhuismuren concentreert, kun je nooit degelijk aan preventie doen want die situeert zich per definitie buiten het ziekenhuis.”
Deze hot items komen zeker nog grondiger aan bod op het VBS-jaarsymposium van aanstaande zaterdag dat overigens in het teken staat van de toenemende farma-uitgaven. Hoe kunnen we ons huidige ecosysteem in die context laten overleven? Daarover meer op het congres van 1 februari.
