Aan de Gentse Universiteit is een netwerk opgericht om het internationale beleid rond seksuele en reproductieve gezondheid wetenschappelijk te ondersteunen. Onder andere zelfbeschikkingsrecht van vrouwen, toegang tot gezinsplanning en anticonceptiemiddelen, veilige zwangerschap en bevalling en de preventie en behandeling van seksueel overdraagbare infecties zijn prioritair voor de Verenigde Naties.
"Het netwerk wordt opgericht vanuit de vaststelling dat er heel veel duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG) te maken hebben met seksuele en reproductieve gezondheid en er dus de komende jaren veel beleid zal ontwikkeld moeten worden", zegt Dirk Van Braeckel, directeur van het International Centre for Reproductive Health (ICRH) aan de UGent. "Met het netwerk willen we bijdragen tot de wetenschappelijke onderbouwing van het beleid maar ook de uitwisseling tussen onderzoek en beleidsmakers faciliteren en organiseren."
Het "Academic Network for Sexual and Reproductive Health and Rights Policy" (ANSER) wordt geleid door de Gentse professor Olivier Degomme, verbonden aan de faculteit Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen en directeur van het ICRH, een partnerinstelling van de Wereldgezondheidsorganisatie. Naast de UGent maakt in ons land ook de ULB deel uit van het netwerk. Verder zijn er partners in Australië (Burnet Institute), Zweden (Karolinska Institutet), Verenigde Staten (John Hopkins University) maar ook uit China, Verenigd Koninkrijk, Portugal, Noorwegen, Mozambique, Kenia, Duitsland en Ecuador. De lancering in Gent wordt gevolgd door een tweedaagse internationale conferentie met die partners.
Staatssecretaris Elke Sleurs (N-VA), zelf arts, benadrukte in een toespraak groot voorstander te zijn van de inbreng van wetenschappelijk onderzoek in het politiek gebeuren. Wat het thema van het netwerk betreft, herinnerde ze aan de lancering van het Nationaal Actieplan Gendergerelateerd Geweld van exact een jaar geleden, waarbij volgend voorjaar bijvoorbeeld multidisciplinaire centra seksueel geweld opgericht worden. Ook de "seksuele agressie kit" die politie en wetsdokters gebruiken werd binnen dat actieplan geëvalueerd en aangepast en de politie beschikt voorts sinds kort over een "draaiboek zedenmisdrijven".
