Een kinderarts uit Baden-Württemberg die een bord ophing met de tekst “Wij spreken alleen Duits” heeft voor veel ophef gezorgd in de media. De deelstaatregering verwerpt speculaties dat dit initiatief zou zijn ingegeven door racisme.

De deelstaatregering van Baden-Württemberg is niet op de hoogte van gevallen waarin artsen in privépraktijken weigeren een patiënt te behandelen vanwege taalbarrières. Dat is het duidelijke antwoord van het ministerie van Sociale Zaken op een parlementaire vraag van de SPD (Duitse socialisten) in het deelstaatparlement. De aanleiding hiervoor was een incident in de praktijk van  kinderarts Ulrich Kuhn uit Kirchheim/Teck.

Hij had een bord opgehangen bij de ontvangstbalie in zijn praktijk: “Hier in de praktijk spreken we alleen Duits!”. Als er geen tolk aanwezig is en de taalvaardigheid niet voldoende is, “moeten we in de toekomst een behandeling weigeren - behalve in noodgevallen”.

De zaak veroorzaakte landelijke opschudding. "Doel was om patiënten veilig, zeker en verstandig te behandelen", luidde de verdediging. De kinderarts verklaarde dat dit de achterliggende reden was om deze mededeling te plaatsen. In haar reactie legt de deelstaatregering uit dat er geen reden is om aan te nemen “dat andere overwegingen dan de communicatieredenen die op het bord vermeld staan, de weigering van behandeling zouden kunnen hebben gemotiveerd of motiveren”.

Beroepscode stelt geen behandelplicht vast
Met betrekking tot de juridische situatie legt het ministerie van Sociale Zaken uit dat volgens de beroepscode van de medische vereniging van Baden-Württemberg artsen vrij zijn om een behandeling te weigeren - behalve in noodgevallen of bij speciale wettelijke verplichtingen. In dat opzicht erkent het beroepsrecht de “vrijheid om civielrechtelijke contracten af te sluiten”.

Volgens de Duitse wet op 'geconventioneerde' artsen mogen artsen in privépraktijken de behandeling van een verzekerde alleen weigeren in 'gerechtvaardigde gevallen'. Redenen hiervoor kunnen bijvoorbeeld een gebrek aan vertrouwen of eerdere beledigingen of geweldplegingen door patiënten zijn.