Meer dan de helft van de zorgprofessionals neigt naar ‘quiet quitting’, zo blijkt althans uit Grieks onderzoek. Verpleegkundigen staan bovenaan de lijst. Een zorgwekkende evolutie, vinden de auteurs.

Quiet quitting, kent u het fenomeen? Wat opzoekwerk levert een vrij duidelijke omschrijving op: quiet quitting slaat op het feit dat medewerkers er bewust voor kiezen om meer afstand te nemen van het werk - ze zijn dan minder betrokken en zijn na de werkuren minder of zelfs niet meer bereikbaar. Of nog: het gedrag van quiet quitters kan overlappen met symptomen van een burn-out, maar eigenlijk is het vaak net een verdedigingsmechanisme tegen burn-out. Quiet quitters stellen zelf hun grenzen en doen dat ook heel bewust, door net voldoende inspanningen te leveren op het werk, maar zeker niet meer: ze werken alleen tijdens de contractueel vastgelegde betaalde werkuren en focussen op de workload die uitsluitend hoort bij de jobfunctie.

Link met burn-out
Een team van Griekse onderzoekers bestudeerde de trend aan de hand van een cross-sectionele studie bij in totaal 1.760 zorgprofessionals, van wie 946 (53,8%) verpleegkundigen, 390 (22,2%) artsen en 424 (24,1%) andere zorgberoepen, zoals tandartsen, apothekers, vroedvrouwen, psychologen en kinesitherapeuten.

Het fenomeen van quiet quitting is niet nieuw, maar komt vaker ter sprake sinds de covid-19-pandemie, stellen ze vast. Toch is de omvang ervan onder zorgprofessionals nog niet in kaart gebracht.

De onderzoekers evalueerden sociodemografische variabelen, burn-out, jobtevredenheid en neiging tot quiet quitting.

Binnen de bestudeerde groep bleken 67,4% van de verpleegkundigen quiet quitters te zijn, tegenover 53,8% van de artsen en 40,3% van de andere zorgprofessionals. Een hoger niveau van burn-out leidde tot meer quiet quitting, net als een lagere jobtevredenheid. Zorgprofessionals die in shiften werken en in de privésector aan de slag zijn, krijgen vaker met quiet quitting te maken. Er bleek ook een negatieve correlatie te bestaan tussen klinische ervaring en quiet quitting.

Opsporen en identificeren
Quiet quitting opsporen en de risicofactoren identificeren zijn essentieel om het fenomeen te voorkomen of de kop in te drukken, stellen de auteurs. “Onze studie biedt informatie op dit gebied en helpt managers en organisaties om quiet quitters te identificeren. Beleidsmakers en managers moeten interventies ontwikkelen en implementeren, zowel op organisatieniveau als op individueel niveau.”