Het KCE beveelt artsen aan om hun inspanningen om Ig meer bewust te gebruiken, voort te zetten, bv door regelmatig na te gaan of een behandeling nog steeds werkzaam /noodzakelijk is, en zo niet, door deze te beëindigen (wat trouwens al in de huidige terugbetalingscriteria wordt vermeld). Ook kan voor elke patiënt worden gezocht naar de minimale effectieve dosis (omdat uit recente gegevens blijkt dat voor bepaalde ziekten lagere doses soms even werkzaam zijn als hogere doses).
Dat blijkt uit een advies van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE). Het KCE wijst erop dat het in België niet duidelijk is voor welke aandoeningen de middelen precies gebruikt worden.
Immunoglobulines (Ig) zijn antistoffen in het bloedplasma, die worden gebruikt om gelijknamige geneesmiddelen te produceren. Ze worden onder meer toegediend aan mensen die er zelf niet voldoende aanmaken.
Wereldwijd stijgt de vraag naar de stoffen, maar omdat de productie afhankelijk is van de menselijke plasma, is het aanbod beperkt. Dat laat zich voelen, want ons land kampt net zoals vele anderen landen met acute bevoorradingsproblemen. Bovendien zijn de donaties van plasma door de coronapandemie afgenomen.
Daarnaast zijn immunoglobulines ook duur. De prijs van een toediening varieert van 1.300 tot 7.000 euro, en sommige behandelingen zijn levenslang.
In ons land wordt het gebruik van Ig voor acht aandoeningen terugbetaald. Andere landen erkennen er meer. "KCE raadt aan om off-label indicaties te gaan overwegen in de terugbetaling", klinkt het. "Maar door het feit dat er weinig wetenschappelijk bewijs is, zullen er dus bijkomende criteria in overweging moeten genomen worden." Het gaat dan bijvoorbeeld over de ernst van de aandoening of hoe frequent de aandoening voorkomt, de criteria die momenteel worden gebruikt door het RIZIV om de onvervulde medische behoeften in België te bepalen.
Voorts ontdekten de onderzoekers van het KCE dat het gebruik van Ig in België niet centraal geregistreerd is en dat er geen duidelijke zicht is op de aandoeningen waarvoor ze gebruikt worden. Het KCE wijst erop dat er transparante gegevens nodig zijn over de beschikbare voorraden bij de producenten, groothandels en ziekenhuizen.
Het KCE beveelt artsen ook aan om hun inspanningen om Ig meer bewust te gebruiken, voort te zetten. Dat kan onder meer door regelmatig na te gaan of een behandeling nog steeds werkzaam of noodzakelijk is en ze te beëindigen als dat niet zo is. Ook kan een arts bij elke patiënt onderzoeken wat de minimale effectieve dosis is.
"Een gezamenlijke inspanning is dus nodig, maar deze is essentieel als we willen dat deze producten ook bij schaarste beschikbaar blijven voor degenen die ze het meest nodig hebben", aldus het KCE.
