In de kersteditie van de British Medical Journal, traditiegetrouw een verrukkelijke combinatie van wetenschap en humor, worden twee methoden vergeleken om dokters te helpen bij het nemen van beslissingen bij triage: educatieve videospelletjes en klassieke educatieve apps.
Onderzoekers van de University of Pittsburgh onderzochten in een gerandomiseerde klinische studie of videospelletjes artsen beter kunnen helpen bij het nemen van beslissingen bij de triage van patiënten op Amerikaanse spoeddiensten zonder traumacenter.
Het onderzoek werd verricht aan de hand van tien gevallen, waarvan vier patiënten ernstig gewond waren. De deelnemende artsen moesten beslissen of de patiënten opgenomen werden, ontslagen of overgebracht moesten worden naar een ziekenhuis dat uitgerust is met een ‘traumacenter’, een gespecialiseerde dienst voor de behandeling van patiënten met ernstige traumata.
“Traumatriage is bijzonder complex en het belang van diagnostische beslissingen die gemaakt worden onder hoge druk in onzekere omstandigheden is groot. Daarnaast is het zo dat ernstig gewonde patiënten in trauma centers een betere outcome hebben dan patiënten die behandeld worden in ziekenhuizen zonder trauma center. Klinische guidelines helpen artsen om patiënten te triëren op basis van een anamnese, een klinisch onderzoek en radiografieën van thorax en pelvis, liefst zo snel mogelijk. Met andere woorden, artsen moeten snel beslissingen nemen op basis van onvolledige informatie. Daar komt nog bij dat heel wat artsen relatief weinig ervaring hebben met ernstig gewonde patiënten. Die omstandigheden maken het ontzettend moeilijk om te leren hoe patiënten te triëren, vooral voor artsen in ziekenhuizen zonder traumacenter.”
Dat zette de onderzoekers ertoe aan om een nieuwe oplossing te ontwikkelen die de technologie van videospelletjes combineert met een narratieve component om de heuristiek -de kunst van het vinden- van artsen te ijken en om die oplossing te testen in simulaties. Uit de resultaten blijkt dat de videogames met een narratieve component het gedrag van de arts kunnen beïnvloeden, ook al is het uiteraard niet duidelijk hoe het er in de ‘real world’ aan toe zou gaan.
In deze gerandomiseerde trial was de kans dat artsen de guidelines volgden bij de behandeling van (simulatie) traumapatiënten groter bij dokters die gebruik maakten van de interventie op basis van videogames, dan bij artsen die gebruik maakten van een klassieke educatieve app.
Samengevat: een interventie met behulp van een op theorie gebaseerd videospel, kan het gedrag van artsen beïnvloeden. Maar zoals zo vaak geschreven wordt aan het einde van een artikel over een wetenschappelijk onderzoek: meer onderzoek is nodig om deze resultaten te bevestigen.
