Het viel wat tussen de plooien bij de voorstelling van haar plan van aanpak voor de ziekenhuisfinanciering, maar Maggie De Block liet zich tussen neus en lippen ontvallen dat een loonplafond voor de ziekenhuismanagers niet aan haar besteed is.
Yoleen Van Camp (kamerlid N-VA) en mede-indieners van het wetsvoorstel voor een dergelijk loonplafond, Jan Vercammen, Valerie Van Peel en Renate Hufkens kunnen hiervoor dus niet op de steun van Maggie De Block rekenen. De verloning van de ziekenhuisdirecties is verre van transparant omdat ze deel uitmaakt van het BFM zonder link met de reële kost op de werkvloer. "Het BFM maakt ongeveer 40% uit van de ziekenhuisomzet, maar de directie werkt voor de totaliteit van het ziekenhuis”, heet het. Net dat was een reden voor Van Camp om zich in het dossier vast te bijten met haar wetsvoorstel. Niet om directieleden te viseren, wel om over de correcte besteding van de ziekenhuismiddelen te waken in deze besparingstijden.
Van Camp destijds aan De Specialist hierover: “Het is een symbooldossier. In eerste instantie moeten middelen naar de zorg gaan, niet naar de omkadering. Daarom vragen we een maximumplafond.” Richtpunt is het loon van de minister-president van de betrokken deelstaat (ca. 240.000 euro voor minister-president Bourgeois).
Dat de middelen in eerste instantie naar de zorg moeten gaan, niet naar de omkadering, daar staat De Block volledig achter. Net dezelfde argumentatie gebruikt ze om de 700 tot 800 verpleegkundigen die zich nu uitsluitend met gegevensregistratie bezighouden, weer op de werkvloer te krijgen. Maar waarom die wet niet zou gelden voor ziekenhuisdirecties? "Als die mensen hun job goed vervullen en sommigen bereid zijn om hiervoor de prijs te betalen, dan moet de markt spelen", luidde de verklaring van Maggie De Block, conform haar liberaal gedachtengoed. Een argument dat dan weer niet lijkt te gelden voor topspecialisten: daar houdt de minister eerder de lijn aan van meer transparantie en herijking, blijkt uit haar plan van aanpak.
