Dr. Gilbert Bejjani, vicevoorzitter van Bvas en voorzitter Bvas-Brussel, licht in een artikel de rol toe van zijn syndicaat, met de huidige acties.
"Vanuit het veld gezien, vanuit mijn OK of mijn spreekkamer, rijst de vraag wat de artsensyndicaten doen. Die "syndicaten" of beter gezegd, die verenigingen die de artsen vertegenwoordigen bij het Riziv en de FOD Volksgezondheid, zijn groepen artsen -bijna allemaal vrijwilligers- die veel vergaderingen moeten bijwonen om de artsen en hun project voor de gezondheidszorg te verdedigen. Deze projecten zijn zeker patiëntgericht, maar ze kunnen steeds meer omschreven worden als projecten met een Quintuple Aim."
"Er woeden zeker interne discussies, generaties volgen elkaar op, het project evolueert, maar op dit syndicaal terrein blijft Bvas een reus met daadkracht. We moeten erkennen dat een consensus in de artsenbank ook uiterst doeltreffend is, maar in tegenstelling tot sommige syndicaten die zich op één enkele categorie van artsen richten of andere die verdeeldheid zaaien door hun Noord-Zuid-polariteit of de polariteit tussen huisartsen en specialisten, is Bvas erin geslaagd om op alle niveaus absolute pariteit te handhaven. Pariteit in haar besluitvormingsorganen tussen huisartsen en specialisten en tussen Franstalige en Nederlandstalige artsen."
"Het is verkeerd om te denken dat Bvas meer voor de ene dan voor de andere categorie vecht als je de behaalde resultaten en de formidabele efficiëntie ziet in een reeks kwesties die huisartsen, ziekenhuisartsen of ambulante specialisten aangaan. Zelfs als deze reus een David lijkt tegenover de Goliaths -de ziekenhuisfederaties, de gefedereerde entiteiten en de federale gezondheidsadministratie."
Grote projecten
"Bvas heeft de laatste jaren kunnen samenwerken met de andere syndicaten, die ook in haar kielzog grote projecten hebben uitgevoerd, zoals co-governance of samenwerken met de verantwoordelijken voor de medische netwerkraden, de dringende eis tot financiering van de wachtposten of de herwaardering van de consultaties met het laagste tarief."
"De syndicaten kunnen zich niet zomaar verzetten tegen alle hervormingsprojecten. Die passen immers ook vaak in een internationale lijn van veranderingen. Voorbeelden zijn subsidiariteit of value based healthcare, een bepaalde forfaitarisering van de budgetten, of andere strategieën die de toegankelijkheid moeten handhaven en de zorgkwaliteit garanderen in het licht van een tekort aan zorgverleners en de toename van chronische ziekten in een bevolking die beter en langer leeft."
"Naast de bijna rituele jaarlijkse onderhandelingen op medicomut-niveau om het honorariumbudget te controleren en een deel van de index of de zeer zeldzame budgetten die aan artsen boven hun honorarium worden toegekend, te verdelen, startte Bvas echt nieuwe projecten op die nu centraal staan in de syndicale debatten."
Verduidelijking van de retrocessies
"De nomenclatuur moet zeker grondig worden herzien en de hervorming is welkom, maar het hele debat kan geen zin hebben als de retrocessies op de honoraria buitensporig hoog blijven en vooral sterk variëren naargelang het ziekenhuis. Samen met deze nomenclatuurhervorming werd al snel duidelijk dat de ziekenhuisfinanciering moest worden hertimmerd. Daarom stelden wij dit punt bijna vijf jaar geleden intern ter discussie en vervolgens eisten we dat het in de medicomut-akkoorden zou worden gespecificeerd, zodat er ten minste een standstill zou ontstaan op dit punt. En zodat er duidelijkheid en transparantie kwam waardoor alle artsen konden profiteren van de ten onrechte ingehouden bedragen. Die standstill is in feite nooit nageleefd."
"Het werd duidelijk dat de hervorming van de nomenclatuur niet kon zonder meer duidelijkheid op dit punt."
"Een voorbeeld ter illustratie: we stellen een herwaardering van 5% voor een technische prestatie voor, gebaseerd op de index van allen, en dan stellen we vast dat de aftrek in het ene ziekenhuis 20% kan bedragen en in het andere 60%!? Hoe kun je dan oordelen of vergelijken? Hoe komen we zo verder? De nomenclatuur blijft de waardering van prestaties uitdrukken en kan niet worden beoordeeld of gerechtvaardigd op basis van het totale inkomen, de totale activiteit of zelfs de toegekende supplementen."
"Door dit debat over de waarde van de te verantwoorden kosten uit de weg te gaan, zouden de artsen gedwongen worden om te blijven discussiëren over een niet-bestaande marge en een ontoereikende index. Of ze moeten met de ziekenhuisbestuurder onderhandelen over een globale vergoeding (per tiende), wat het einde zou betekenen van elke nomenclatuur, van elke praktijkvrijheid en natuurlijk het begin zou inluiden van de grote forfaitaire financiering van ziekenhuizen en artsen. En van een geneeskunde waar wachtlijsten de norm zullen worden, annex een geneeskunde met twee snelheden."
"Bvas vordert snel in deze strijd en wij eisen nu volledige transparantie over de afdrachten, rechtvaardiging van de toekenning van de afdrachten (aan wie?) en toewijzing (aan wat?), maar ook volledige duidelijkheid om dubbele financiering van bepaalde functies te voorkomen. Maar zolang de hervormingen niet zijn afgerond, zullen we moeten wachten en accepteren dat er "financieringsdoorgangen" bestaan met toestemming van de Medische Raad ter ondersteuning van de zorgkwaliteit of van sectoren en collega's in naam van de solidariteit. Deze solidariteit wordt steeds noodzakelijker wegens de vlucht van diverse specialismen uit de ziekenhuizen omdat de beperkingen daar snel groter worden dan de voordelen van groepswerk. Deze vlucht is zorgwekkend en kan niet langer worden gecompenseerd of verborgen door de overbevraging van assistenten in opleiding."
Arbeidsverdeling
"Dankzij deze Bvas-eisen kan de nomenclatuurhervorming worden voortgezet, kunnen appels met appels worden vergeleken en kunnen managers en artsen de nodige beslissingen nemen voor een efficiënte taakverdeling in de netwerken en over de lijnen heen, door een analytische boekhouding die precies de kosten en de financiering aangeeft."
"We blijven herhalen dat het noodzakelijk is om te stemmen en zich aan te sluiten bij syndicale structuren als de artsen te velde willen deelnemen aan de ontwikkeling van het zorgmodel van morgen. En onder de keuzemogelijkheden waarover u beschikt, blijft Bvas een drijvende kracht, een reus, een reactieve structuur die de nodige ervaring en omvang heeft om op te treden en die altijd het verschil heeft gemaakt."
