De Nationale Raad van de Orde der Artsen analyseerde de rol van de controlearts, aangesteld door een verzekeringsonderneming. En dat in de context van de wet van 18 mei 2024 betreffende private opsporing. Deze wet verbiedt onderzoekers om gezondheidsgegevens te verzamelen of door te geven, behalve onder strikte voorwaarden indien een verzekeraar vermoedt dat een verzekerde zijn gezondheidstoestand verkeerd voorstelt.
1. Wettelijke en deontologische basis
Volgens artikel 60 van de wet private opsporing kan een privédetective pas ingeschakeld worden na een schriftelijk verzoek van een controlearts. Dit kan alleen als de arts de verzekerde heeft onderzocht of driemaal zonder respons heeft opgeroepen.
De Code van medische deontologie beklemtoont dat een arts met een controlerende opdracht strikt binnen de wet en de deontologische principes moet opereren. De controlearts heeft als taak de fysieke geschiktheid van de verzekerde te beoordelen, zonder te fungeren als fraudebestrijder. Zijn bevindingen moeten objectief en medisch onderbouwd zijn.
2. De rol van de controlearts
De controlearts moet onafhankelijk handelen en enkel medische feiten rapporteren in een expertiseverslag dat voor alle partijen toegankelijk is. Dit verslag kan de verzekeraar doen besluiten om een privédetective in te schakelen, die uitsluitend gedragingen en activiteiten mag onderzoeken die wijzen op mogelijke simulatie. Het onderzoek mag echter geen directe medische gegevens verzamelen.
Een onderzoek door een privédetective is alleen toegestaan indien het noodzakelijk is voor het beheer van een juridisch geschil of een wettelijke verplichting van de verzekeraar.
3. Verantwoordelijkheid en beperkingen
De controlearts beslist autonoom over het al dan niet steunen van een onderzoeksopdracht. Hij kan weigeren indien:
- De voorwaarden van artikel 60 niet vervuld zijn.
- Hij oordeelt dat de gezondheidstoestand van de betrokkene correct is weergegeven.
- Het onderzoek de wettelijke grenzen overschrijdt.
- De controlearts mag geen vertrouwelijke medische gegevens aan de privédetective verstrekken. De onderzoeksresultaten worden uitsluitend gerapporteerd aan de controlearts, die ze vervolgens evalueert in het licht van zijn expertise.
Deze richtlijnen vervangen het eerdere advies van 18 november 2017 en bevestigen het belang van medische onafhankelijkheid en zorgvuldigheid in de beoordeling van een verzekerde.