"Er zijn al patiënten gestorven omdat we als dokter niet meer konden nadenken". Dat verklaarde prof. emeritus Jef Van den Ende aan radio 2. "Assistenten worden op diverse plaatsen uitgeperst". De verklaring zet de onderhandelingen over het Groenboek van Maggie De Block weer op scherp.
Aanleiding was dat traumachirurg Stefaan Nijs (UZ Leuven) in 'Topdokters' verklaarde dat hij 100 tot 110 uur per week werkte, gewoon omdat het "zijn passie" is. Jef Van den Ende, voormalig diensthoofd Tropische Geneeskunde in het UZA,liet daarop weten dat "de meeste mensen niet zijn gediend met een arts die amper nog kan nadenken. Tijdens mijn opleiding deed ik shifts van meer dan zestig uur. We hebben mensen moeten laten sterven omdat we niet meer konden nadenken."
Sam Proesmans, arts in opleiding, bevestigt dat het op sommige plaatsen op dat vlak nog amper veranderd is. "Toen ik in het eerste jaar zat, werd ik plots op een spoeddienst gedropt. Zonder supervisie moest ik daar alleen de boel draaiende houden voor 24 uur of soms zelfs langer. Dat heeft wel consequenties. Ik kan enkel voor mijzelf spreken, maar na 23 uur kan ik niet meer helder nadenken."
Proesmans kaartte het probleem al overal aan, maar merkte daarbij dat wie dit onder de aandacht brengt, onder druk wordt gezet met de nauwelijks verholen dreiging dat dat gevolgen kon hebben voor zijn opleiding.
Laatste reacties
Floribert SWINNEN
09 februari 2018geachte,
elke arts in opleiding heeft een stageplan met stageplaats en stagemeester. Indien er wantoestanden bestaan kan hij zich altijd wenden tot de bevoegde erkenningscommissie. Deze zal hem dan horen. Zonodig kan de erkenningscommissie beslissen tot een visitatie van de dienst. Aangepaste maatregelen tot zelfs eventueel verzoek tot schorsing van de dienst of stagemeester is mogelijk.
Ik schrijf dit antwoord in persoonlijke naam.
Hoogachtend
dr f swinnen past voorzitter van de Nederlandstalige kamer van de erkenningscommissie voor heelkunde.