Terwijl we in België hard werken aan een strak gestuurd actieplan eHealth, maar ons dagelijks verslikken in discussies over regelgeving, beschikbaarheid, kwaliteitscontrole, homologaties, lokale standaarden, tegenstrijdige adviezen en andere “hoera” en “we zijn nog niet klaar” kreten, draait de wereld verder.
Terwijl Europa ons GDPR regels oplegt waarmee we onze privacy voor eens en altijd geregeld hebben, maar het gebruik van big data, populatie management en artificiële intelligentie in de gezondheidszorg er in Europa niet eenvoudiger op maakt, draait de wereld verder.
De Belgische historische beslissingen over een volledig decentraal beheer van de patiëntengegevens en over de opt-in voor de “geïnformeerde” toestemming (in lijn met GDPR), zorgen ervoor dat we jaren discussiëren over het publiceren in kluizen en hub’s, dat er moeilijke debatten zijn tussen groepen zorgverstrekkers over wie wat mag zien, over wat men wil, mag, kan en moet publiceren in de kluizen en de hub’s. Maar ondertussen draait de wereld verder.
De concurrentie tussen federaal en de kluizen en de hubs en de ziekenhuis portals, om als eerste de patiënt de volledigste digitale inkijk te geven in de bijeengesprokkelde decentrale onvolledige digitale informatie, toont dat de krachten (nog) niet gebundeld kunnen worden. Maar ondertussen draait de wereld verder.
Het actieplan eHealth loopt af in 2018. Nieuwe initiatieven zijn noodzakelijk, maar gaat het lukken om een nieuw initiatief te starten in de verkiezingsjaren 2018 & 2019? Als er een nieuw plan komt, zal dat opnieuw gericht zijn op België, of kijken we ook naar de rest van de wereld? Een wereld, die ondertussen verder draait.
En wat gebeurt er in de wereld?
In China wordt verwacht dat de markt van digital health tegen 2020 niet minder dan 110 miljard dollar zal bedragen. De kans is groot dat dit niet voor de lokale software pakketten voor kine zal zijn, maar dat eerder Alibaba daar een grote hap zal van nemen.
In het Westen kondigt Apple aan dat de volgende iPhone een “health record” functionaliteit zal hebben. Buiten het feit dat dit ongetwijfeld een zeer gebruiksvriendelijke manier zal zijn om als patiënt je medische gegevens zelf op te slaan, gaat Apple daar nog iets extra mee doen. Apple gaat al deze informatie in de applicatie Apple Health samenvoegen en daar ook nog eens informatie uit ziekenhuizen bijvoegen. Het doel zal zeker niet zijn “optimalisatie van storage”.
Nog in het verre westen kondigt Amazon een partnership aan met Berkshire Hathaway en JP Morgan met betrekking tot Health services, van een monsterverbond gesproken.
Google zet ondertussen een vierde bedrijf op rond gezondheidszorg.
Dat al deze mastodonten geen enkele gêne zullen hebben om hun artificiële intelligentie kennis los te laten op al de vergaarde medische informatie is een zekerheid. De geboorte van GigaHealth op wereldschaal is in gang gezet.
Wat primeert? Onze privacy of de opportuniteit van snellere ontwikkeling van geneesmiddelen, de opportuniteit van nieuwe inzichten, de opportuniteit van een boost van de individuele preventie? Worden de vraagstukken rond ethiek in de context van big data en artificiële intelligentie belangrijker dan de privacy?
Komt het wetenschappelijk onderzoek in de gezondheidszorg in handen van de digitale giganten? Worden wij daar beter van? Worden we daar enkel beter van als we actief deelnemen? Actief deelnemen als land, als overheid, als instelling, als individuele patiënt?
Zullen we die evolutie veroordelen? Zullen we hen aan de schandpaal nagelen? Zullen we alle nieuwe inzichten, die we zo verkrijgen verwerpen? Zullen we de resultaten, waardoor we levens kunnen redden, verwerpen? Zullen we technieken, die preventie een enorme boost kunnen geven, verwerpen?
De stap van eHealth (met mooie realisaties, maar ook een kibbel-cultuur) naar wereldwijde GigaHealth lijkt dichterbij dan ooit. De vragen die het oproept zijn van een andere orde dan deze die we ons dagelijks stellen binnen het Belgische eGezondheid ecosysteem.
