Telegeneeskunde: wanneer wel en wanneer niet? (Prof Pierre Simon)

Op vraag van het Franse ministerie van Volksgezondheid zal de Haute autorité de santé  française (HAS) uitzoeken in welke klinische situaties en op welke vakken telegeneeskunde en tele-expertise uitgesloten moeten worden. Doel is om telegeneeskunde te kunnen toepassen in veilige en kwalitatief optimale omstandigheden. Professor Pierre Simon, voormalig voorzitter van de  société française de télémédecine geeft tekst en uitleg in een blog. Een beknopt overzicht van de bedenkingen van de specialist op een rij.

  • Het is niet zeker dat een studie van de internationale literatuur -een methode waar de HAS vaak gebruik van maakt- een antwoord kan bieden. In de meeste bijdragen wordt geen onderscheid gemaakt tussen klinische en informatieve telegeneeskunde, terwijl er in Frankrijk traditiegetrouw een voorkeur is voor klinische geneeskunde in tegenstelling met de Angelsaksische meer informatieve traditie.
  • De telegeneeskunde kan het zorgparcours versterken wanneer die gecombineerd wordt met face-to-face consultaties.
  • Het is belangrijk dat artsen vrij zijn om al dan niet gebruik te maken van telegeneeskunde.
  • De voorkeur moet uitgaan naar tele-expertise tussen professionals voor het vergroten van kennis. Die tele-expertise kan in sommige gevallen ook aangewend worden voor patiënten die een specialist moeten raadplegen. De tele-expertise mag niet beperkt worden.
  • Telegeneeskunde mag niet aangewend worden in urgente situaties, tenzij wanneer de patiënt geografisch geïsoleerd is.
  • Telegeneeskunde kan nuttig zijn in artsarme gebieden en wanneer patiënten zich moeilijk kunnen verplaatsen.
  • Een medisch platform dat uitsluitend telefonisch werkt mag alleen tele-advies verstrekken.

“Sommige mensen betreuren dat het gebruik van tele-geneeskunde niet meer liberaal is en menen dat het initiatief moet overgelaten worden aan de artsen zelf. Maar de exclusie van het gebruik van de nieuwe technologie in bepaalde klinische situaties is een middel om de veiligheid en de kwaliteit van de telegeneeskunde te garanderen en het is de taak van de HAS om daarover te waken”, zo stelt professor Simon.

“Het is aan de overheid om de zorg toegankelijk te maken voor alle burgers. Dat staat in een wet uit 1946. Gezondheid is een van de missies van de staat. Is dat iets om over te klagen?”, aldus de professor.

De volledige tekst (in frans) : Santé connectée et télémédecine 

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.